No abstract

Ortopedik travmalar, basit yaralanmalardan, uzun dönem ağır ve fiziksel sakatlıklara kadar değişik sorunlara neden olabilmekte; bağlı olarak fiziksel, ruhsal ve sosyal sorunların yanı sıra ciddi ekonomik yük oluşturabilmektedir. Bireylerde meydana gelen yetersizliklerin birincil nedenleri arasında yer alan ortopedik travmalar, tüm yaralanmaların yaklaşık %66'sını oluşturmaktadır (1). En sık görülen ortopedik travmalar, yumuşak doku-eklem yaralanmaları ve kırıklardır. Travma bakımının hastane öncesi ve acil servis değerlendirmesinin yapıldığı resüsitasyon aşaması, hasta için ciddi fizyolojik stres oluşturan bir dönemdir. Bu süre içerisinde birincil terapötik hedefler, hava yolu açıklığını korumak, yeterli oksijenasyon ve ventilasyonu sağlamak, dolaşımı desteklemek ve nörolojik işlevleri değerlendirmektir (2,3). Bu derlemede, acil servislerde görülen ortopedik travmalar ve buna yönelik hemşirelik bakımı ele alındı.