Bu çalışmada suprapatellar (SP) tibia intramedüller çivileme (İMÇ) yöntemi ile tedavi edilen tibia proksimal, cisim ve distal kırıkları dizilim, kaynama ve patellofemoral (PF) ağrı yönünden değerlendirildi. Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya semiekstansiyonda suprapatellar yaklaşım ile tedavi edilen 58 hasta (41 erkek, 17 kadın; ort. yaş 42.9 yıl; dağılım, 18-75 yıl) dahil edildi. Suprapatellar İMÇ cerrahileri iki cerrah tarafından yapıldı. En az 12 aylık takip sonrası hastaların cinsiyeti, yaşı, uzuv tarafı, kırık tipi ve sınıflandırması kaydedildi. Kırık redüksiyonu doğruluğu, açılanma, PF artrit, iyileşme zamanı, komplikasyonlar ve kaynamama analiz edildi. Klinik ölçümlerde diz önü ağrısı, görsel analog ölçeği (GAÖ) ve Lysholm diz skorlama ölçeği kullanıldı. Bulgular: On yedi kırık tibianın proksimal 1/3'ünde, 22 kırık orta 1/3'ünde ve 19 kırık distal 1/3'ünde idi. Ortalama iyileşme zamanı 7.14 ay (dağılım, 4-13 ay) idi; kırık yerleşimleri arasında iyileşme zamanı açısından farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı değildi (p= 0.83). Ortalama takip süresi 19.83 ay (dağılım, 12-30 ay) idi; takip sürelerinde kırık yerleşimleri açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p= 0.51). Diz için GAÖ skoru 49 hastada (%84.5) 0 ve dokuz hastada (%15.5) <3 idi. Kırık yerleşimi grupları arasında Lysholm skoru farklılıkları istatistiksel olarak anlamlı değildi (p= 0.33). Sonuç: Suprapatellar tibia İMÇ tüm yerleşimlerdeki eklem dışı tibia kırıklarında uygulanabilir. Semiekstansiyonda kolay anatomik redüksiyon, elverişli floroskopik görüntüleme, PF eklemde güvenlilik, kabul edilebilir diz önü ağrısı ve iyi fonksiyonel sonuçlar sağlaması SP yaklaşımı daha kullanışlı kılmaktadır.

No abstract

No abstract

No abstract

Introduction. We present a case of intraosseous foreign body penetration due to knife attack and its emergency service management. Case. Seventeen-year-old patient was admitted to the emergency department with a knife cut over the right knee. In the local wound exploration during the extension position of the knee, deep tissue penetration was not observed. Therefore, the patient was discharged after a primary wound saturation without any radiographic evaluation. During the second admission, the detailed anamnesis revealed that the injury occurred while the knee was in the flexion and the radiographic examination displayed a broken knifepoint in the sagittal plane of the femur's medial patellar region penetrated in the intraosseous tissue. Conclusion. Intraosseous foreign body cases due to the knife attacks are quite rare. There is no algorithm, indicating the necessity of radiographic examination in the stab wounds. Local wound exploration of stab wounds should be done in accordance with the mechanism of injury.