Çocuk evlerinde yaşayan çocukların ailelerinin yanında kalan çocuklara göre dezavantajlı olmaları söz konusudur. Bu nedenle çalışma, çocuk evlerinde yaşayan çocukların dil gelişim düzeyleri ile yaratıcı düşünme becerilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Betimsel desende planlanan araştırmanın çalışma grubunu, Ankara ilinde çocuk evlerinde yaşayan 60-72 aylık 50 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak "Genel Bilgi Formu", "Türkçe Erken Dil Gelişimi Testi" ve "Torrance Yaratıcı Düşünme Testi" kullanılmıştır. Veriler, Mann Whitney U testi, Kruskall Wallis ve Spearman's Rho testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda çocukların sözel dil gelişim düzeylerinin ortalama düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Çocukların sözel dil performansı ve ölçeğin ifade edici dil alt boyut puanı ile yaş değişkeni arasında 67-72 ay grubu çocuklar lehine anlamlı farklılık bulunmaktadır. Torrance Yaratıcı Düşünme Testi toplam puanı ve yaratıcı kuvvetler listesi ile cinsiyet değişkeni arasında erkekler lehine, akıcılık ve zenginleştirme becerileri ile yaş değişkeni arasında 67-72 ay grubundaki çocuklar lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Ölçeğin toplam puanı, akıcılık, orijinallik, zenginleştirme alt boyutları ile kurum bakımında kalma süresi ve okul öncesi eğitim alma durumu değişkenleri arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Orijinallik ve zenginleştirme alt boyutları arasında da okul öncesi eğitime iki yıldır devam eden çocuklar lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Çocukların sözel dil performansı ve alıcı dil becerileri ile yaratıcı düşünme becerileri toplam puanı, akıcılık, orijinallik, yaratıcı kuvvetler listesi, zenginleştirme alt boyutları arasında; ifade edici dil ile de akıcılık alt boyutları arasında pozitif yönlü orta düzey anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.