In recent years, patients’ expectations are becoming higher in terms of esthetic dentistry. Having the ideal smile is becoming a purpose as the appearance of stars and famous persons have been undoubtedly improved through smile correction. Peg-shaped lateral incisors are a common dental form aberration which could distort the smile and may hamper patient psychology because of the smaller shape and size in disharmony with other teeth. Three-quarter ceramic veneers are a mini-invasive approach which could solve the esthetic problem of peg-shaped teeth and ensure patient’s satisfaction. The present paper was about a clinical case with peg-shaped lateral incisors treated with three-quarter ceramic crowns. It would also highlight the preparation particularities.

Recently, improvement of appearance and a quest for beauty have become a primary concern for patients. It is a challenging task for a clinician to achieve esthetic integration of prosthetic pieces for anterior teeth, particularly for highly demanding patients who give attention to particular details. The challenge is harder when only one tooth has to be restored. The objective is to achieve a fully and perfectly integrated rehabilitation with natural dentition. Poorly described, facial line angles are key to the success of achieving the desired tooth shape, especially for the maxillary central incisor. They influence both the shape and color of the tooth through optical illusion. Their misplacement could certainly spoil the esthetic outcome. Thus, it is mandatory to respect and recreate them. The objective of the present study was to define and then to highlight their importance. It also aimed to give some tips on how to perfect the shape of prosthetic teeth through a clinical case of central incisor esthetic rehabilitation.

Wstęp. Diastema pomiędzy przednimi zębami w szczęce wpływa na estetykę uśmiechu, stąd też rośnie liczba pacjentów chcących się poddać zabiegowi jej zamknięcia.Cel pracy. Sprawdzenie różnic w stosunku szerokości do długości przednich zębów w szczęce u pacjentów z diastemą lub bez niej. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono na populacji tunezyjskiej (n=109) dzieląc uczestników na dwie grupy: grupę badawczą z diastemą (n=50) i kontrolnaą bez diastemy (n=59). Posłużono się cyfrową suwmiarką do pomiaru długości i szerokości przednich zębów w szczęce na modelach gipsowych. Szerokość mierzono od mesialnych i dystalnych punktów stycznych zęba w linii prostopadłej do długiej osi. Za długość przyjęto najdłuższą odległość od brzegu szyjki do brzegu siecznego w linii równoległej do długiej osi. Do obliczenia stosunku szerokości do długości dla każdego zęba i analizy danych użyto oprogramowania SPSS.Wyniki. Analiza statystyczna wykazała brak istotnych różnic w stosunku szerokości do długo-