The assessment of the level of consciousness in disorders of consciousness (DoC) is still one of the most challenging problems in contemporary medicine. Nevertheless, based on the multitude of studies conducted over the last 20 years on resting states based on electroencephalography (EEG) in DoC, it is possible to outline the brain activity profiles related to both patients without preserved consciousness and minimally conscious ones. In the case of patients without preserved consciousness, the dominance of low, mostly delta, frequency, and the marginalization of the higher frequencies were observed, both in terms of the global power of brain activity and in functional connectivity patterns. In turn, the minimally conscious patients revealed the opposite brain activity pattern—the characteristics of higher frequency bands were preserved both in global power and in functional long-distance connections. In this short review, we summarize the state of the art of EEG-based research in the resting state paradigm, in the context of providing potential support to the traditional clinical assessment of the level of consciousness.

Actigraphy is a well-known, inexpensive method to investigate human movement patterns. Sleep and circadian rhythm studies are among the most popular applications of actigraphy. In this study, we investigate seven common sleep-wake scoring algorithms designed for actigraphic data, namely Cole-Kripke algorithm, two versions of Sadeh algorithm, Sazonov algorithm, Webster algorithm, UCSD algorithm and Scripps Clinic algorithm. We propose a unified mathematical framework describing five of them. One of the observed novelties is that five of these algorithms are in fact equivalent to low-pass FIR filters with very similar characteristics. We also provide explanations about the role of some factors defining these algorithms, as none were given by their Authors who followed empirical procedures. Proposed framework provides a robust mathematical description of discussed algorithms, which for the first time allows one to fully understand their operation and basics.

Artykuł poglądowy/Review article S t r e s z c z e n i eŚwiadome śnienie (lucid dreaming -LD) to taki rodzaj snu, w którym śniący ma świadomość tego, że śni (doświadcza marzenia sennego). Świadomość uzyskaną podczas LD określa się jako dwumodalną, ponieważ zawiera cechy świadomości pierwszorzędowej, takie jak percepcja, emocje, oraz świadomości drugorzędowej, takie jak samorefleksja, zdolność do myślenia abstrakcyjnego czy metapoznanie. Celem pracy jest scharakteryzowanie świadomego śnienia oraz wskazanie jego neurokorelatów na podstawie danych polisomnograficznych i uzyskanych metodami neuroobrazowania. Dotąd w tym obszarze przeprowadzono niewiele badań, a ich wyniki nie dają spójnego obrazu aktywności mózgu związanego z tym fenomenem. Wyniki badań elektrofizjologicznych wskazują, że świadome śnienie w porównaniu z nieświadomym śnieniem (non-lucid dreaming -nLD) jest związane z większą mocą w wyższych pasmach: gamma w obszarach kory czołowej oraz beta w obszarach kory ciemieniowej, a także spadkiem mocy w niskich częstościach delta oraz theta. Również dane neuroobrazowe pokazują silniejszą aktywację obszarów mózgowych związanych z siecią czołowo-ciemieniową, w szczególności grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (dorsolateral-prefrontal cortex -DLPFC) czy przedklinka podczas LD w porównaniu z nLD. Aktywność tych obszarów ściśle wiąże się z procesami świadomościowymi, metapoznaniem, wglądem oraz regulacją emocji, co mogłoby wskazywać, dlaczego w trakcie LD nie tylko dochodzi do uświadomienia sobie tego, że śnimy, lecz także kontrolowania poznawczego czy emocjonalnego treści marzeń sennych. Niemniej świadome śnienie to zjawisko, które jest badane od niedawna i ze względu na dużo niewiadomych wynikających z trudności metodologicznych potrzeba nowych badań w celu potwierdzenia dotychczasowych wyników.

No abstract