Edited by Veli-Pekka LehtoKeywords: Lumican Decorin Small leucine-rich proteoglycan MMP-14 a b s t r a c tWe previously showed that lumican regulates MMP-14 expression. The aim of this study was to compare the effect of lumican and decorin on MMP-14 activity. In contrast to decorin, the glycosylated form of lumican was able to significantly decrease MMP-14 activity in B16F1 melanoma cells. Our results suggest that a direct interaction occurs between lumican and MMP-14. Lumican behaves as a competitive inhibitor which leads to a complete blocking of the activity of MMP-14. It binds to the catalytic domain of MMP-14 with moderate affinity (K D $ 275 nM). Lumican may protect collagen against MMP-14 proteolysis, thus influencing cell-matrix interaction in tumor progression. Structured summary of protein interactions:MMP-14 binds to Lumican by surface plasmon resonance (View interaction) MMP-14 cleaves Lumican by enzymatic study (View interaction)

A variety of fructans occurs in plants, having various configuration and chain lengths from 3 up to a few hundred fructose units. The structurally simplest fructan is a linear inulin, where the fructose units are linked by β-2,1 bonds, present mostly in Asteraceae and Cichorioideae (e.g. dahlia). The pharmacological effects of fructans depend mainly on the degree of polymerization (DP). Hence, a controlled DP distribution profile is essential for the expected spectrum of pharmacological activities. The aim of this study was to purify fructans from dahlia (Dahlia x hortensis Guill. cv.'Ken's Flame') tubers with different inulin chain lengths profile. We developed the selective preparative approach, followed by qualitative and quantitative analyses by pulsed amperometry-high performance anion-exchange chromatography. The fructans were obtained by the extraction of dahlia tubers with water, concentrated under vacuum, subsequent precipitation of carbohydrate fraction by ethanol, followed by purification using four different combinations of absorbents such as Dowex ® ion-exchange resin, aluminium oxide, calcium carbonate, and activated carbon. The highest content of short-chain inulin (38%) was in the crude fraction and after the separation on Al 2 O 3 and CaCO 3 . All methods selectively enriched inulin in the middle-length chains. The highest concentration of high-quality longchain inulin (16%) was obtained by consecutive washing through CaCO 3 , Al 2 O 3 , Dowex, and charcoal. This complex was also the most balanced in terms of the proportion among short-, medium-, and long-chain inulin (33%, 43%, and 16%, respectively). ARTICLE HISTORY

S t r e s z c z e n i eCel pracy: Grupa pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów (ŁZS, 11 osób) została poddana leczeniu. Od każdego pacjenta pobrano dwie próbki surowicy: przed leczeniem (próbka before) i po zakończeniu leczenia (próbka after). Wykonane badanie miało na celu uzyskanie informacji, czy leczenie pacjentów z ŁZS poprawia galaktozylację N-glikanów w IgG, co zostało uprzednio wykazane dla pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS). Materiał i metody: Immunoglobulinę G (IgG) izolowano z surowicy pacjentów z ŁZS, przed i po leczeniu, stosując chromatografię powinowactwa na kolumnie białko A-sefaroza. Następnie analizowano w niej zawartość galaktozy, stosując metodę chromatografii gazowej (GC-MS) oraz test ELISA z użyciem dwóch lektyn: Ricinus communis (RCA-I) i Griffonia simplicifolia (GSL-II). Na podstawie wyników testu ELISA dla każdej analizowanej próbki IgG obliczono współczynnik agalaktozylacji (AF). Wyniki: Uzyskane wyniki dotyczyły zawartości galaktozy w próbkach IgG, obliczenia współczynnika AF oraz oznaczenia dwóch parametrów laboratoryjnych: odczynu Biernackiego (OB) oraz stężenia białka C-reaktywnego (CRP) w surowicy. Na podstawie metod statystycznych wykazano, że średnia różnica (d) wartości współczynnika AF próbek IgG before i after dla pacjentów z ŁZS wyniosła Med HL = -0.097 (CI95%, -0,49-0,25), co oznacza, że zastosowane leczenie nie wpłynęło na wartość współczynnika AF w tej grupie pacjentów w sposób znamienny statystycznie (p = 0,2936). Wnioski: Badania wykazały, że w przeciwieństwie do pacjentów z RZS, galaktozylacja IgG u pacjentów z ŁZS, poddanych leczeniu, nie wykazała zmian statystycznie znamiennych.