Streszczenie: Temat tożsamości zawodowej nauczyciela nie jest nowy, wielokrotnie był podejmowany w różnych pracach naukowych, wciąż jest jednak aktualny, zważywszy na zmieniającą się rzeczywistość społeczno-kulturowo-gospodarczą i wynikające z niej oczekiwania różnych interesariuszy uczelni. Celem artykułu było zaprezentowanie tożsamości zawodowej nauczycieli akademickich, ze szczególnym zwróceniem uwagi na kompetencje do nauczania, jakie deklarują eksperci merytoryczni (naukowi) oraz eksperci dydaktyczni. W związku z przyjętym celem w artykule omówiono klasyfikację ról zawodowych nauczyciela akademickiego, a także podjęto próbę przybliżenia aspektów tożsamości zawodowej oraz postaw nauczycieli wobec zadań wynikających z ich ról. Zamiarem autorki było także określenie, w jaki sposób obszary pracy naukowej i dydaktycznej wpływają na siebie oraz jakie kompetencje do nauczania (wyrażające się głównie w deklarowanych modelach prowadzenia zajęć) mają nauczyciele będący ekspertami merytorycznymi (naukowymi), a jakie podejście przy projektowaniu i prowadzeniu zajęć ze studentami preferują tzw. eksperci dydaktyczni. W realizacji powyższych celów wykorzystano wyniki badań przeprowadzonych wśród nauczycieli akademickich Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.Słowa kluczowe: tożsamość zawodowa, role zawodowe, nauczyciel akademicki, kompetencje do nauczania, model/tok prowadzenia zajęć.Klasyfikacja JEL: A12, A22.

Celem artykułu jest analiza motywów studiowania i oczekiwań osób uczących się na uczelniach ekonomicznych. W części teoretycznej scharakteryzowano zjawisko motywacji do uczenia się, z uwzględnieniem podziału na motywację wewnętrzną i zewnętrzną. Następnie przedstawiono możliwe cele studiowania, wskazując na ich powiązanie z potrzebami ludzkimi. Część empiryczna zawiera prezentację wyników badań prowadzonych wśród studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Przedstawiono dane pochodzące z dwóch sondaży diagnozujących motywy podejmowania studiów ekonomicznych oraz oczekiwania związane z rolą uczelni w przygotowaniu studentów do uczestnictwa w rynku pracy. Z przeprowadzonych analiz wynika, że osoby studiujące na studiach ekonomicznych wykazują nastawienie pro-zawodowe, charakteryzują się pragmatycznym podejściem do studiowania i oczekują, że uczelnia pomoże im w karierze zawodowej.

Оценка процесса обучения в высших учебных заведениях, которая предусматривает повышение качества обучения, чаще всего ассоциируется со сбором мнений на тему педагогических занятий при помощи так называемой студенческой анкеты и проведения оценки занятий, чаще всего вышепоставленным лицом. Чаще всего это нужно для составления определённых рейтингов и принятия персональных решений, но не даёт обратной связи, которая позволяет на усовершенствование педагогичеких навыков и реальное повышение качества обучения. Целью статьи является представление модели оценки занятий, которые помогают развитию компетенции преподавателей высших учебных заведений как метода оценки, применяемой в высших учебных заведениях. В связи с этим автор проведёт характеристики разных этапов оценки, с особенным обращением внимания на проведённую беседу с лицом, которого касалась оценка. В итоге покажет также, что модель оценки занятий может быть ценным инструментом, который помогает развивать умения, пригодные для обучения, стимулирования саморефлексии и усведомлённости преподавателей высших учебных заведений в процессе повышения качества обучения в высших учебных заведениях. Слова‑ключи: оценка занятий, компетентность обучения, преподаватель высшего учебного заведения, качество обучения.

No abstract