Bu çalışmada, pandemi süreci sonrasında üniversite gençliğinin ruh sağlığına yönelik değişkenleri ve dindarlık düzeyleri incelenerek varolan durumunun ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışma verileri, pandemi süreci sonrasında üniversite öğrencilerinin % 29 oranında orta ve yüksek yalnızlık düzeyine sahip olduğunu, %31 oranında çok şiddetli düzeyde depresif belirtiler göstermekte olduğu ve %27 oranında çok şiddetli düzeyde anksiyete belirtileri olduğunu, %16 oranında çok siddetli düzeyde stres bozukluğu belirtilerine sahip bulunduğunu ortaya koymuştur. Cinsiyetler açısında ruh sağlığı değerlendirmesinde erkeklerin kaygı düzeyi kadınlara göre daha yüksek bulunmuştur. Araştırmada ortaya çıkan bulgulara göre; dindarlık düzeyi, depresyon, kaygı, yalnızlık ve stres düzeylerinin negatif yordayıcısıdır. Tüm bu veriler, dindarlığın ruh sağlığı için bir koruyucu faktör olabileceği savını desteklemektedir.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of a 6-session hope-based intervention program on the levels of hope and psychological resilience of Syrian refugee children. The pre-test post-test control group design was implemented. A total of 42 Syrian refugee students in 5th grade participated in the study. 2 × 2 mixed ANOVA, independent sample t-test, and dependent sample t-test were conducted for data analysis. Mixed ANOVA revealed that the intervention group had more improvement in hope and psychological resilience scores compared to the control group. Dependent sample t-test revealed that while the hope and resilience scores of the intervention group were maintained, the hope scores of the control group significantly decreased. Independent sample t-test revealed a statistically significant difference between the post-test hope scores of the groups. Research findings supported that hope-oriented approaches can be effective in improving the resilience of Syrian refugee children in the long term.