Bu araştırma; özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin COVID-19 pandemisi sürecinde karşılaşmış oldukları sorunlarla başa çıkma tutumlarını değerlendirmeyi ve çeşitli sosyodemografik değişkenler ile annelerin başa çıkma tutumları arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemini 541 özel gereksinimli çocuğa sahip anne oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak araştırmacı tarafından geliştirilen Sosyo-Demografik Soru Formu ve Carver ve ark. (1989) tarafından geliştirilen Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE) kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, COVID-19 salgının özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin yaşam kalitelerini düşürdüğünü, çoğu annenin çocuklarına COVID-19 salgınını nasıl anlatacağını bilmediklerini ve annelerin pek çoğunun, COVID-19 salgını sürecinde özel gereksinimli çocukları için evde öğrenme ortamını nasıl sağlayacaklarına dair bilgilerinin olmadığını ortaya koymuştur. Buna ek olarak; annelerin eğitim düzeyi arttıkça başa çıkma tutum puanlarının arttığı ve yine annelerin yaşlarındaki artışa bağlı olarak başa çıkma tutum puanlarında artış gerçekleştiği görülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulgular, özel gereksinimli bireyler ve ebevenynleri ile ilgili olarak pandemi sürecinde alınabilecek önlemler ve gerçekleştirilebilecek etkili sosyal hizmet uygulamaları açısından önemli görülmektedir.