Temporomandibular eklem düzensizliği, çiğneme kasları ile eklemin sert ve yumuşak dokularını etkileyen ve toplumda yaygın gözlenen bir hastalıktır. Teşhise karar verme sürecinde anamnez ve klinik muayene yanında radyolojik değerlendirme de yapılır. Temporomandibular eklem görüntülenmesinde, sert ve yumuşak dokuların anatomik bütünlüğünün değerlendirildiği ya da metabolik değişimlerin incelendiği çeşitli görüntüleme yöntemleri kullanılmaktadır. Kullanılacak yöntem patolojiye uygunluk, radyasyon dozu, maliyet, yararlılık, ulaşılabilirlik gibi faktörlere göre seçilmelidir. Bu derlemede temporomandibular eklem yapılarının değerlendirilmesinde kullanılan direkt radyografi yöntemlerinden panoramik, transkraniyel, transfaringeal, transmaksiller, submentoverteks, transorbital, reverse towne, posterior-anterior radyografileri, lateral ve posteroanterior sefalometri, dijital substraksiyon radyografisi ile dijital floroskopi, konvansiyonel, bilgisayarlı ve konik ışınlı bilgisayarlı tomografi, manyetik rezonans görüntüleme, artrografi, ultrasonografi ve radyonüklid görüntüleme yöntemleri incelenmiştir. Yöntemlerin endikasyonları, avantaj ve dezavantajları özetlenmiş ve birbiri ile karşılaştırıldığı çalışmalardan bahsedilmiştir.