No abstract

No abstract

Governments are expected to introduce public policies to empower citizens to engage in government business for various reasons including trust building. This chapter presents enablers/barriers before direct citizen participation (DCP) in Turkey by employing interviews conducted with higher public administrators at the ministerial level. The results reveal that DCP is mostly used for informing and consultation purposes rather than fostering a citizen deliberation. The main barriers before DCP are found as centralized bureaucratic structure, lack of administrators' awareness for DCP, and a lack of participation culture. The authors argue that DCP could be fostered where public officials are curious rather than institutionalized.

Son yıllarda demokratik ve akıllı devlet olma yolundaki çabalar kamu yönetimi ve aktörlerinden beklentileri artırmıştır. Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT) alanında yaşanan gelişmeler de aktif vatandaşlığı destekleyen yeni e-katılım mekanizmalarını ortaya çıkarmıştır. Özel sektör tarafından yaygın olarak kullanılan BİT destekli kitle kaynak kullanımı, bir e-katılım modeli olarak devlet ve onun kurumlarının dikkatini çekmiş ve kamu yönetimi çevrimiçi toplulukları muhatabı olarak kabul etmeye başlamıştır. Ancak literatürde ve uygulamada BİT destekli kitle kaynak kullanımına yönelik artan ilgiye rağmen, kamu yönetiminde özellikle Türkçe literatürde kitle kaynak kullanımına yönelik bütüncül bir çalışma bulunmamaktadır. Bu kapsamda çalışmanın amacı, kamu yönetimi ve onun aktörleri tarafından BİT destekli kitle kaynak kullanımının ne amaçla gerçekleştirildiğine, hangi faydalar yarattığına, bu ekatılım modeline adaptasyonda karşılaşılan sorunların ne olduğuna ve kamu yönetiminde BİT destekli kitle kaynak kullanımına yönelik temel yönetişim faaliyetlerine ilişkin genel, bütünleyici, açıklayıcı bir çerçeve oluşturmaktır.

Governments are expected to introduce public policies to empower citizens to engage in government business for various reasons including trust building. This chapter presents enablers/barriers before direct citizen participation (DCP) in Turkey by employing interviews conducted with higher public administrators at the ministerial level. The results reveal that DCP is mostly used for informing and consultation purposes rather than fostering a citizen deliberation. The main barriers before DCP are found as centralized bureaucratic structure, lack of administrators' awareness for DCP, and a lack of participation culture. The authors argue that DCP could be fostered where public officials are curious rather than institutionalized.