The main goal of this paper is to reveal the extent of the import dependency on electricity, gas, steam, and air conditioning supply (EGSA), the basic component of energy, in Turkey. Such that growing industrialization in Turkey has expanded the need for energy since many sectors use energy as input to produce output. However, Turkey’s domestic production fails to meet the energy demand. For this reason, Turkey meets approximately 75 percent of its energy needs through imports, leading to an increase in the current account deficit. Energy imports, approximately 20 percent of total imports, have become the primary component of the current account deficit, exposing the Turkish economy to instabilities in global gas and oil prices and several additional risks. In this context, we analyzed the extent of the dependency on energy by the input-output tables of 2002 and 2012. The results underline that as production increases, energy imports increase, and the economic leakage generated by the rise in demand for energy increases. This creates a significant obstacle to the development of the Turkish economy. Hence, existing policies for domestic energy production need to be strengthened for sustainable development goals and to decrease the high current account deficit in Turkey.

Bu çalışmanın amacı, enerjide dışa bağımlı bir ülke konumunda bulunan Türkiye’ye örnek teşkil etmesi açısından; nükleer ve fosil yakıt kaynaklardan, çevreye duyarlı yenilenebilir enerji kaynaklarına başarılı bir dönüşüm gerçekleştirmiş olan Almanya’da uygulanan enerji politikalarının (Energiewende) incelenmesi ve bu doğrultuda Türkiye’ye yönelik politika önerilerinin geliştirilmesidir. Zira yenilenebilir enerjileri geliştirmek amacıyla radikal bir reform sürecinden geçen dünyadaki birkaç ülkeden biri olan Almanya, uyguladığı enerji politikaları ile, Türkiye’nin enerji üretimini güçlendirebilecek politikaların belirlenmesine katkı sağlayacak nitelikte önemli bir örnektir. Energiewende’nin gelişiminde, Alman hükümetlerince tasarlanmış olan; yenilenebilir enerji üretimini ve bu yönde yenilikçi teknoloji gelişimini önceleyen teşvik politikaları önemli rol oynamıştır. Alman hükümetleri, gerek enerji üreticilerine gerekse teknoloji geliştiren şirketlere sağladıkları, fon, hibe kredi, sübvansiyon ve finansman destekleri ile yenilenebilir enerjiye yönelik yatırımları cazip hale getirmeyi hedeflemişlerdir. Türkiye son yıllarda doğal kaynaklarına yönelmek suretiyle artan enerji ihtiyacının karşılanmasında gerek nükleer gerekse yenilenebilir enerjilerin geliştirilmesini önceleyen politikalara ağırlık vermeye başlamış; yenilenebilir kaynakların gerek birincil enerji arzı gerekse elektrik enerjisi üretiminde kullanılması; tarife garantileri ile özel sektör yatırımlarının artırılması, böylelikle rekabetçi piyasa oluşturulması hedeflenmiştir. Ancak Türkiye’de enerji üretimine yönelik yatırımların hedeflenen düzeyde artmadığı, enerjinin verimli üretimi, tüketimi ve dağıtımı konularında farkındalık oluşmadığı, yenilenebilir enerjiye yönelik yenilikçi teknoloji gelişimi konularında yeterli adımlar atılmadığı anlaşılmıştır. Bu durum, sürdürülebilir kalkınma hedefine paralel olarak, Türkiye’de yenilenebilir enerji üretimine yönelik uygulanmakta olan mevcut politikaların güçlendirilmesi, toplumun bilinçlendirilmesi; yenilenebilir enerjiye yönelik yenilikçi teknoloji gelişimini önceleyen politikalarla desteklenmesi gerektiğini işaret etmektedir. Bu doğrultuda, bu çalışmada, Almanya’da uygulanan enerji politikalarından yola çıkarak, Türkiye’ye yönelik politika önerileri sunulması amaçlanmaktadır.