No abstract

No abstract

Bu makalenin amacı, Türkiye siyaset tarihinde otantik / özgün bir siyaset kültürüne sahip olan Milli Görüş partilerinin eğitim ve kültür programlarını siyaset sosyolojisi ve siyaset biliminin temel yaklaşımları çerçevesinde değerlendirmektir. Araştırma, literatür taramasına dayalı tarihsel yöntem ile ele alınmıştır. Bu yöntem ile bir süreç dâhilindeki çeşitli dönemler, kendi konjonktürleri dâhilinde incelenmiş ve kavramsal analizlerle değerlendirilmiştir. Buna göre araştırma, nitel verilere dayalı değerlendirmelerin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuştur. Çalışma, Milli Görüş partileri olarak nitelendirilen Milli Nizam Partisi, Milli Selamet Partisi, Refah Partisi, Fazilet Partisi ve Saadet Partisi kapsamında kronolojik bir çerçeve ile belirtilmiştir. Daha sonra araştırma analizleri, bu kapsamda belirtilen partilerin parti programı, seçim beyannamesi, koalisyon protokolü, hükümet programı ve politikaları sınırlılıklarıyla değerlendirilmiştir. Belirtilen amaç doğrultusunda partiler, dönemsel farklılıkların belirlenmesi ve bütünlüğü sağlaması açısından bölümlere ayrılmış ve her bir bölüm kendi içinde de analiz edilmiştir. Sonuç olarak geleneksel bir siyasi kültüre sahip olmasına rağmen Milli Görüş partilerinde eğitim ve kültür alanlarıyla ilgili olarak form, üslup ve içerik bakımından çeşitli değişimlerin olduğu tespit edilmiştir.

günümüzde modern kurumlar arasında yer alan üniversiteleri, kapitalist sisteme hizmet eden ve insanların yabancılaşmalarına neden olan unsurlar olarak düşündüğü görülmüştür. Ayrıca çalışmanın nihayetinde Illich'in dünyada kapitalist düzenin hâkim olmasından dolayı, yükseköğrenim sisteminin, sosyalist olarak adlandırılan ülkeleri bile kapsayacak biçimde standartlaştığını iddia ettiği de anlaşılmıştır.

No abstract