Bu çalışmanın amacı, neofonksiyonalizm bağlamında Türk Devletleri Teşkilatı’nın bütünleşme sürecinin işbirliği ve kurumsallaşma için öncelikli sektör stratejisi ile ilerlemesi gerektiği argümanını tartışmaya açmaktır. Sektör öncelikli bütünleşme adımlarının hem kurumsallaşmayı hızlandıracağı hem de siyasi bütünleşme yolunu açacağı düşüncesinden hareketle çalışmanın problematiği hangi sektörlerin öncelikli olarak ne denli katalizör olabileceğidir. Bu kapsamda, günümüzün stratejik sektörleri tarım, savunma ve enerji odaklı izlenecek bütünleşme sürecinin potansiyel katkıları, üye ve gözlemci ülkelerin ilgili sektörlerdeki 1995-2019 dönemlerini kapsayan yıllık verileri ile büyüme verileri arasındaki ilişki panel veri yöntemi ile araştırılıp, eşbütünleşme ekonometrik analizi çerçevesinde ortaya konmaya çalışılmıştır. Uygulanan ekonometrik modelleme sonucu, etkilerin büyüklüğü açısından sırasıyla tarımsal gelirler, savunma harcamaları ve enerji alanında izlenecek işbirliği ve bütünleşme adımlarının hem ülkelerin kalkınma seviyelerine hem de Türk Devletleri Teşkilatı’nın kurumsallaşması ve derinleşmesine katkı sağlayacağı görülmüştür.

Günümüzde görsel çalışmalar ve duygu çalışmaları birbirinden beslenerek önemli bir gelişim göstermektedir. Dünyayı anlamlandırma ve yorumlamamızda bize referans sağlayan görsellerin hisleri, duygu ve düşünceleri tetiklemesi, başka bir ifadeyle görsellerin duygusal gücü bu iki alt-disiplinin kesişim noktasını teşkil etmektedir. Bu iki alanın ortak teması olarak göçmen, mülteci ve sığınmacıların medyadaki görsel temsilleri küresel ölçekte bir dizi duygunun harekete geçirilmesi ve kolektifleştirilmesinde önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmanın amacı göçmen, mülteci ve sığınmacıların ne şekilde görselleştirildiklerini, söz konusu görsellerin nasıl duygusal ve politik çıktılara dönüştüklerini analiz etmektir. Bu görsel temsiller farklı duyguları kanalize etme gücüne sahiptir; kimi görseller empati ve merhamet duygularını harekete geçirip kolektif dayanışmayı sağlarken, kimileri ise korku ve öfke gibi negatif duyguları canlandırır, güvenlikleştirme politikaları ve dışlama pratiklerini beraberinde getirir.