Türkiye'de geleneksel olarak usta-çırak yöntemiyle verilen mutfak eğitimi, 1960'lı yıllarda yaygın ve orta öğretim, 1980'lerde önlisans ve 2000'li yılların başında lisans düzeyinde verilmeye başlanmıştır. Diğer mesleki eğitim türlerine kıyasla özellikle lisans düzeyinde okullaşma süreci oldukça geciken gastronomi programlarının sayısı hızla artmaktadır. Bu noktadan hareketle aşçılık ve gastronomi programlarının mutfak eğitimi temel unsurlarını hangi düzeyde sağladıklarının araştırılması çalışma amacını oluşturmuştur. Bu doğrultuda, aşçılık ve gastronomi programlarında uygulama derslerini veren 51 öğretim elemanından anket yöntemi kullanılarak toplanan araştırma verileri varyans testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma bulguları doğrultusunda, aşçılık ve gastronomi programlarının "atölye-donanım" başta olmak üzere sırasıyla "malzeme" ve "öğretim elemanı" boyutlarında önemli yetersizlikleri olduğu anlaşılmıştır. Çalışmanın en dikkat çekici bulgusu ise özellikle lisans düzeyinde gastronomi eğitimine ilişkin okullaşmada geç kalınmış olmasıyla birlikte, mevcut programların atölye-donanım, "malzeme" ve "öğretim elemanı" yeterlilik durumları dikkate alındığında ise ilgili programların açılmasında acele ediliyor olmasıdır.Anahtar Kelimeler: Gastronomi eğitimi, mutfak atölyesi-donanımı, uygulama malzemesi ve öğretim elemanı yeterliliği. AbstractCulinary education was given in Turkey by tradational master-apprentice method before the certificate programmes and secondary culinary education had began in the years of 1960's. In the years of 1980's associate degree cookery programmes, and in the begining years of the 2000's first bechelor's degree gastronomy programmes had been opened. Bechelor's degree gastronomy programmes sterted to education quite late as comparing to other bechelor's degree programmes. But in the several years the number of gastronomy programmes increasing rapidly. From the view of this point the aim of this study is to search the sufficiency of fundamental elements of gastronomy education. The data of the study gathered from 51 lecturers who give practical gastronomy lessons, and analized by t-test and variance tests. The findings of the study showed that there are important insufficiencies for practicing kitchen & equipment, practicing material and lecturer. And it's also understood that as well as gastronomy bechelor's degree programmes opened quite late, there is a hurry for openning new programmes in spite of insufficiencies for practicing kitchen & equipment, practicing material and lecturer.

Araştırmanın temel amacı, algılanan destinasyon imajının, tavsiye etme durumu üzerine etkisini ortaya koymaktır. Bu amaca bağlı olarak, Safranbolu'yu ziyaret eden turistler üzerine bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Yapılan bu çalışmada anket tekniği ile toplam 287 turistten veri elde edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 15 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Araştırmada destinasyon imajı, hizmet ve üstyapı, huzurlu ortam, tarihi doku ve çevre ile altyapı boyutlarıyla ele alınmıştır. Bu bağlamda, algılanan destinasyon imajı alt boyutları ile turistlerin tavsiye etme davranışları arasında pozitif bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Özellikle "huzurlu ortam", "tarihi doku-çevre", ve "altyapı" ile tavsiye etme davranışı arasında yüksek düzeyde pozitif bir ilişki olduğu dikkat çekmektedir.

Kastamonu kanyonları, milli parkları ve doğal güzellikleri ile önemli bir doğa turizmi potansiyeline sahiptir. Bu çalışmada artırılmış gerçeklik teknolojilerinin doğa turizminde kullanım olanağı incelenmiştir. Fenomenolojik araştırma yaklaşımı benimsenmiş ve görüşme tekniği uygulanmıştır. Kastamonu ilinde yaşayan rehberlerden veri toplanmıştır. Veriler MAXQDA ile kodlanmış ve haritalandırılmıştır. Bulgular doğrudan alıntılarla desteklenmiştir. Çalışma kapsamında elde edilen veriler beş ana tema altında değerlendirilmiştir. Bunlar; kişisel, tur, doğa, turizm ve rehberlik hizmeti temalarıdır. Bulgular bu teknolojilerin doğa turizminde kullanılabileceğini desteklese de henüz gelişim aşamasında olduğu belirlenmiştir.

İletişim teknolojisinde yaşanan gelişmeler reklamları çeşitlendirmekte ve sayısını arttırmaktadır. Bu artış genellikle gıda reklamlarında görülmektedir. Gıda reklamları çocukların beslenme alışkanlıklarını etkileyen unsurların başında gelmektedir. Çocuklar, deneyimsiz olmaları sebebiyle reklamlarda verilen ürünleri tüketme eğilimi göstermektedirler. Sağlıksız, yüksek kalorili ve düşük besin içerikli gıdalar obezite ve hareketsizlik gibi sorunlara yol açmaktadır. Televizyonda yayımlanan gıda reklamlarının çocuklar üzerindeki etkisini azaltmada ve obezite ile mücadelede akar bant mesajları uygulaması kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı çocuklara yönelik olarak başlayan akar bant uygulamasının satın alma niyeti ve sağlıklı beslenme üzerine etkisini ölçmektir. Bu kapsamda, Adana ili merkez ilçelerinde ikamet eden, 18 yaş altı çocuğa sahip 393 aileye anket uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda, akar bant mesajlarının sağlıklı beslenme üzerinde etkisi olduğu ve davranışsal niyetin de akar bant mesajlarından etkilediği görülmüştür. Ayrıca, tüketicilerin sağlıklı beslenme isteklerinin satın alma kararını etkilediği tespit edilmiştir.

Yeni yiyecek deneme korkusu yiyeceklerden korkma veya tüketme isteksizliği olarak tanımlanmaktadır. Gıda endüstrisinin mesleki profesyonelleri olacak olan gıda öğrenimi gören öğrencilerin yeni yiyecek korku düzeylerinin belirlenmesi bu çalışmada amaçlanmıştır. Gıda alanında çalışan bireylerin yeni gıda üretim yöntemlerini bilmeleri ve yeni gıdaları deneyimlemeleri gerekmektedir. Bu deneyimler meslek yaşamında tutunmalarına yardımcı olan etmenlerdendir. Ayrıca çalışmada, gıda ile ilgili bölümlerde eğitim gören öğrencilerin yeni yiyecek deneme korku seviyesinin karşılaştırılması ve demografik özelliklere göre yeni yiyecek deneme korkusunun farklılık gösterip göstermediğinin tespiti amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, gastronomi ve mutfak sanatları, beslenme ve diyetetik, gıda mühendisliği ve aşçılık bölümlerinden tabakalı örnekleme yöntemiyle seçilen 357 öğrenciye anket uygulanmıştır. Analiz sonucunda, Kastamonu Üniversitesi’nde gıda ile ilgili bölümlerde eğitim gören öğrencilerin genel olarak yeni yiyecek deneme korkusuna sahip oldukları görülmüştür. Bölüm bazında ise, aşçılık bölümü öğrencilerinin bu korkuyu taşıdıkları belirlenmiştir. Beslenme ve diyetetik, gastronomi ve mutfak sanatları ve gıda mühendisliği öğrencilerinin ise yeni yiyecek deneme konusunda nötr oldukları saptanmıştır.