Kapitalizmin tarihsel süreçte yol açtığı tüm yapısal değişiklikler, toplumsal yaşamda ve dolayısıyla toplumsal kurumlarda da ekonomik ve kültürel değişiklikler meydana getirmiştir. Kapitalizmle değişikliğe uğrayan yapılardan aile, din ve eğitim kurumları, mevcut sistemin onaylanması noktasında taşıdıkları ideolojik işlevleri sebebiyle önem teşkil etmektedir. Günümüzde neoliberalizm, dünyanın pek çok yerinde toplumsal düzeni sağlamanın gereği, hatta bütünüyle doğal yolu olarak görülmekte ve alternatif başka bir düzenin mümkün olmadığının altı çizilmektedir. Toplumsal kurumlar ve yapılar da bu inancı pekiştirecek şekilde dönüşmektedir. Bu çerçevede, çalışmamızda kurmuş oldukları yaşam tarzı ile mevcut kapitalist sisteme ve kapitalizmin etkilediği kurumlara direnen bir ailenin yaşamını anlatan 2016 yılı yapımı Kaptan Fantastik filmi incelenmiştir. Bu çalışmanın amacı, kapitalizmin biçimlendirdiği kurumsal yapıların tamamen dışında kurulacak alternatif bir yaşamın ne derecede mümkün olabileceği sorunsalı çerçevesinde filmin söylemini açığa çıkarmaktır. Çalışmada, görsel ve sözsel materyalleri derinlikli bir şekilde analiz etme olanağı tanıyan eleştirel söylem analizi yöntemi kullanılmıştır. Analiz sonucunda, filmin günümüzde kapitalist sistem ve onun kurumlarından tümüyle bağımsız bir yaşam sürdürmenin olanaklı olmadığı, sistemle belirli noktalarda uzlaşmanın zorunlu olduğu yönünde bir söyleme sahip olduğu çıkarımına varılmıştır.

No abstract

No abstract

Film sequels are often produced to get more out of a successful movie. However, the Superman movies, which were designed as a sequel project from the beginning, stand apart from other film sequels because the production of the first two films started simultaneously. Besides, sequels were announced to the audience in the closing credits of the first two Superman movies. This study argues that the same narrative elements utilized in the first Superman movie made in 1978 were reused in the first two Superman sequels, forming a recycled story formula. Thus, the audience essentially watched the same story with some alterations over and over again. The purpose of this study is to reveal this recycled story formula, which is used in the first two Superman sequels. In this framework, the dramatic structures of the three Superman movies made between 1978 and 1983 will be analyzed by identifying repeated narrative elements and alterations, to reveal the recycled story formula used in the sequels.

No abstract