Türkiye’de girişim, işletme ve üretim olarak yapılanmış birçok kadın kooperatifi bulunmaktadır. Bu makale kadın kooperatiflerinde zanaat ve sürdürülebilirlik bağlamında yerel topluluklar ve tasarımcılar arasında iş birliğiyle yeni ürün geliştirme sürecinde tasarımcının etkin rollerinin belirlenmesi konu edinmiştir. Zanaatların tasarım yoluyla güçlendirilmesi çalışmaları literatürde yer alırken, sürecin tasarımcılar için nasıl işlenebileceği hakkında bilgi eksikliği bulunmaktadır. Kadın kooperatiflerinde zanaatların güçlendirilmesine yönelik tasarım müdahalelerinin belirlenmesinde işbirlikçi bir tasarım sürecinin aşamalarının açık olmaması, tasarımcıların süreçte rollerinin tanımlanması gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Kooperatif çatısı altında örgütlenen ve yerel üretim gerçekleştiren kadınların katılımcı olduğu tasarımcı ve zanaatkar iş birliği ile yeni ürün geliştirme süreci bir kadın kooperatifi örneği ile ele alınmıştır. Karabük Üreten Eller Kooperatifi’ne üye altı katılımcı ile iki hafta süren ve üç uygulamadan oluşan çalıştay düzenlenmiştir. Çalıştay ses kaydı, alan notları, çevrimiçi grup görüşmeleri ve fotoğraflar ile belgelenmiştir. Çalıştay süresince tasarımcı olan araştırmacı, katılımcıların yeni ürün geliştirme sürecinde eylemin kolaylaştırılmasını, kolektif çalışmayı sağlayan ve katılımcıların sonuç ürünü görselleştirebilecekleri bir süreci tasarlamıştır.

Design studio courses are the basis of industrial design education. The product design projects carried out by academic and private sector experienced full-time and part-time instructors are shaped inline with the domain and experience of the lecturers. Assessment criteria may also change with the content of each product design project implemented. Instructors convey the values and approaches they consider to the students through the teaching methods they prefer throughout the process. In the industrial design studio education, where teaching takes place through experience transfer, different types of experience and knowledge are brought together by instructors and students collaboratively throughout the process. Within the scope of the study, the different approaches of the full-time and parttime instructors in the project development processes in the product design studios were examined through the professional domains and experiences of the instructors in Turkey. In order to do so, a survey was conducted with both parties. The collected data were analysed with the Chi-Square Independence test, and significant relationships were determined between the experiences, teaching methods, and design process approach of full-time and part-time instructors carrying out the product design studio. Participants’ opinions about design techniques, design assessments and shortcomings of education were listed in the table and the distributions of the answers were shown. In this direction, evaluations and suggestions regarding the transfer of experience in product design education have been shared.