Yasal olarak tanımlanmış eylemleri gerçekleştirmek ve halkın ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla oluşturulan kamu politikalarının birçok aracı bulunmaktadır. Politikanın başarıya ulaşmasının önemli bir unsuru olan araçlar; genel bir sınıflandırma ile normlar, mali düzenlemeler ve bilgi şeklinde üçe ayrılmaktadır. Devletlerin çözmekte zorlandığı kamu politikası sorunlarının ortaya çıkması ve bu sorunların gittikçe artması geleneksel araçların problem çözme noktasında yetersizliğini göstermiştir. Bu durum yeni araçların ortaya çıkmasını sağlamıştır. Bu çalışmanın konusu olan dürtme, yeni araçlardan biridir. Dürtmeyi bir kamu politikası aracı olarak değerlendirmeyi amaçlayan çalışmada öncelikle araçlar ve dürtme konusundaki kavramsal çerçeve ele almıştır. Akabinde dürtme bir politika aracı olarak ele alınmış ve son kısımda dürtmeye yöneltilen eleştirilere yer verilmiştir. Çalışmanın sonunda dürtmenin giderek yayıldığı ancak genel kabul gören bir araç olmadığı sonucuna varılmıştır.

Çevre kirliliği ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin yanı sıra literatürde ekolojik ayak izi ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki de son zamanlarda yoğun ilgi gören bir konu haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de 1961-2018 yılları arasında ekonomik büyüme ile ekolojik ayak izi arasındaki ilişkiyi, Granger nedensellik analizi kullanarak incelemektir. Bu analiz için, ekonomik büyüme ve ekolojik ayak izinin orijinal verilerinin yanı sıra, Azami Çakışan Kesikli Dalgacık Dönüşümü (MODWT) yöntemi ile frekanslara ayrıştırılan verilerin kısa, orta ve uzun dönem bileşenleri yeniden yapılandırılmıştır. Analiz sonuçları, orijinal verilere dayanarak iki serinin arasında nedensellik olmadığını göstermektedir. Ancak, kısa dönem Granger nedensellik sonuçları, orijinal serilerden elde edilen sonuçlarla çelişmekte ve karşılıklı nedensellik ilişkisi olduğunu göstermektedir. Nedensellik ilişkisi; orta dönemde kaybolurken, uzun dönemde ekonomik büyümeden ekolojik ayak izine doğru tek yönlüdür.