No abstract

Although there is no statistically significant difference in CRP serum level between patients with schizophrenia, unipolar depression, bipolar depression and bipolar mania, our results show that more than one-third (37.4%) of all subjects had CRP level > 3 mg/l, which is the cut-off point for high cardiovascular risk.

Zespół realimentacyjny (ZR) jest jednym z poważniejszych powikłań występujących podczas leczenia jadłowstrętu psychicznego. Obejmuje on zaburzenia hormonalne oraz metaboliczne pojawiające się podczas procesu realimentacji pacjentów chronicznie niedożywionych, gdy żywienie zostanie wprowadzone w niedostosowanej ilości. ZR manifestuje się zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, w tym hipofosfatemią (będącą najważniejszym markerem diagnostycznym), hipokaliemią, hiponatremią, hipomagnezemią, retencją płynów, niedoborem witamin oraz kwasicą metaboliczną. Zespół może wystąpić przy suplementacji doustnej, jak i parenteralnej. W leczeniu pacjentów niedożywionych w przebiegu jadłowstrętu psychicznego kluczowe wydaje się ustalenie początkowego pułapu kalorycznego, który będzie stymulować wzrost wagi już od początku leczenia, zwiększać jego efektywność, przy równoczesnym zminimalizowaniu ryzyka ZR. Wyniki najnowszych badań wskazują, że aktualne zalecenia mogą być pod tym względem zbyt rygorystyczne i wymagają dalszego uaktualniania. Świadomość zagrożeń związanych z wystąpieniem ZR, w tym znacznej śmiertelności, wydaje się być obecnie niewystarczająca, również wśród lekarzy. Brakuje wielospecjalistycznych ośrodków zajmujących się leczeniem pacjentów chorujących na jadłowstręt psychiczny oraz odpowiednich algorytmów organizujących specjalistyczną opiekę. Praca ta ma na celu usystematyzowanie dotychczasowej wiedzy na temat ZR i jego profilaktyki, zwiększenie świadomości jego występowania oraz przybliżenie wyników najnowszych badań dotyczących bezpiecznej resuplementacji pacjentów wyniszczonych w przebiegu jadłowstrętu psychicznego.

Low serum levels of 25(OH)D in patients with recurrent depression suggest that these patients are an important risk group for vitamin D deficiency. However, no relationship was found between these low levels of 25(OH)D and response to treatment for depression. Nevertheless, the results indicate the need to monitor the concentration and supplementation of products containing calciferol in such patients.

No abstract