U radu se razmatra povezanost, odnosno uticaj vaspitnog stila roditelja i uspeha učenika u školi, što ujedno predstavlja i cilj našeg istraživanja. Kao teorijsko polazište navode se modeli vaspitnog stila Šefera i Bomrajndove, a prikazani su i rezultati ranijih istraživanja ovog problema. Rezultati našeg istraživanja su pokazali da je na prvom mestu po proceni ispitanika demokratski odnosno autoritativni vaspitni stil roditelja, na drugom izbegavajući odnosno indiferentni, na trećem mestu je autoritarni vaspitni stil, a na poslednjem mestu je popustljivi ili permisivan vaspitni stil roditelja, što ukazuje na izvesnu nedoslednost u vaspitnim postupcima, jer su sva četiri vaspitna stila vrlo ravnomerno distribuirana. Postoje izvesne razlike u distribuciji vaspitnih stilova roditelja od strane devojčica i dečaka u odnosu na autoritativni, indiferentni i permisivni vaspitni stil, kao i izvesno slaganje oba pola po pitanju procene autoritativnog vaspitnog stila roditelja. Utvrđeno je da postoji pozitivna, statistički značajna korelacija između autoritativnog vaspitnog stila roditelja i školskog uspeha, kao i negativna statistički značajna korelacija između indiferentnog vaspitnog stila roditelja i školskog uspeha učenika. Između autoritarnog i permisivnog vaspitnog stila i školskog uspeha postoji negativna korealacija koja se ovim istraživanjem i na ovom uzorku nije pokazala kao statički značajna. Možemo da zaključimo da postoji uticaj vaspitnih stilova roditelja na školski uspeh učenika, što ukazuje na izvesne pedagoške implikacije koje za cilj imaju jačanje vaspitne funkcije škole i porodice i uspostavljanje advekvatne saradnje i partnerskih odnosa.