ad elaborira suštinu implementacije savremenih komunikacionih tehnika koje su na raspolaganju menadžerima, a koje predstavljaju novi društveni resurs i šansu za kvalitetno razumevanje njihovih kompetencija. U praksi se, vrlo često, mogu sresti pristupi definisanju i kreiranju okvira kompetencija koji uključuju i bihevioralne i tehničke aspekte obavljanja posla. Prilagođavanje promenama predstavlja umetnost pobeđivanja u vremenu neizvesnosti. Informaciona tehnologija predstavlja osnovnu vezu svih procesa logističkog lanca i omogućava kontinuiranu komunikaciju u realnom vremenu. Samim tim, postala je osnovni alat koji osigurava efikasan tok proizvoda, usluga i informacija kroz logistički sistem.Ključne reči: informacije, komunikacija, logistika, logističke performanse, unapređene tehnike komunikacije, konkurentnost kompanije Uvod čigledno je da se početkom ovog veka nauka (teorija) i biznis (praksa) sjedinjuju i da poslovne aktivnosti sve više zavise od tehnoloških i drugih inovacija. Inovativnost treba da bude prioritet u svim vidovima ljudskog života, a naročito savremenog poslovanja. Čovečanstvo se nalazi u periodu velikih globalnih promena. Rast globalne konkurencije u poslovnom svetu primorava kompanije na podizanje nivoa operativnosti. Pokretač fundamentalnih inovacija u oblasti novih nauka i tehnologije, mikro elektronike, moderne informatike i komunikacionih tehnologija, revolucionarno i radikalno menja naš poslovni, a samim tim i društveni život. Velika brzina komuniciranja primorala je kompanije na ekstremno brza prilagođavanja promenama. Te promene se ne odnose samo na njihov pogled na novo jedinstveno tržište, već i na način na koji pristupaju proizvodnim, uslužnim ali posebno upravljačkim procesima. U toj novoj eri digitalne ekonomije, postoji tendencija ka iskorišćavanju tehnologije i nauke u stvaranju poslovnih prilika, razvoju poslovnih sistema, pristupu znanju i inventivnosti. Poslovni trendovi u smislu novog načina upravljanja i odlučiva-nja isprepletani su komunikacionim trendovima u svetu nauke i tehnologija. Novi menadžeri moraju svakodnevnim usavršavanjem i edukacijom da unapređuju svoje komunikacione veštine, jer će im to omogućiti da svoje kompanije pozicioniraju atraktivnije od konkurenci-R O

No abstract

Pukovnik u penziji, sa zadržanim zvanjem redovnog profesora Vojne akademije Univerziteta odbrane u Beogradu.

The emergence of labor absenteeism is extremely complex, which is supported by the fact that from today's perspective, it has resulted in a large number of organizational phenomena that are studied in detail. The sociological aspect of absenteeism as a primarily social phenomenon needs to be analyzed from the social aspect so it is studied through sociological, psychological and socio-economic factors, demographic characteristics, work socialization and health status, interacting with the working environment and the environment, which are interconnected and mutually conditioned. Numerous factors influencing work absenteeism can be grouped and defined as characteristics of work and work situation, individual characteristics and characteristics of out of work situation. Knowledge, monitoring and understanding of these factors, i.e. those organizational moments that are recognized as social causes of the emergence and development of absenteeism in the organization is of immeasurable importance, which is the focus of this paper.

Apsentizam na radnom mestu je neretka pojava kojoj se pridaje premalo važnosti. Učestali izostanci radnika iz radnih procesa imaju poguban uticaj na troškove kao i na sveukupnu produktivnost poslovnog sistema što u konačnom rezultira nekonkurentnošću krajnjeg proizvoda ili usluge. U većini slučajeva poslodavac vidi samo direktne troškove izostanka radnika (na primer naknadu za bolovanje) dok one ostale (indirektne) troškove najčešće ne uzima u obzir. Indirektne troškove poput troškova zamenskog radnika (edukacija, menadžerski sati zbog dodatnog nadzora), administrativnih troškova i troškova povezanih sa padom produktivnosti, veoma je teško sagledati bez specijalizovanih znanja i veština. Stoga, poslodavci troškove apsentizma uglavnom proglašavaju nemerljivima, minornima i teško upravljivima bez nekog uticaja na organizaciju i cenu rada. Dosadašnji modeli kontrole izostanka radnika uglavnom su bili represivne prirode i najčešće su negativno uticali na organizacionu kulturu i ugled poslodavca u kontekstu društvenoodgovornog poslovanja. Represivnom kontrolom izostanci se u prvom trenutku prividno smanjuju, dok realni troškovi ubrzano rastu, a organizaciona kultura se, istovremeno, pogoršava. Sa ciljem suzbijanja prethodno navedenog, preporučuje se uvođenje takvih mera i aktivnosti koje rezultiraju značajnom uštedom finansijskih sredstava uz istovremeno povećanje zadovoljstva zaposlenih i podizanje sveukupne efikasnosti organizacije.