No abstract

Purpose The aim of this study is to analyze the impact of the COVID‐19 pandemic on the quality of life and the depression, anxiety, and stress levels of individuals above the age of eighteen. Design and Methods This study used the snowball method. Data were collected using the sociodemographic question form, the Depression, Anxiety, Stress Scale‐21, and the SF‐12 Life Quality Scale. Findings A statistically significant relationship ( p < .05) was measured between age, gender, health condition, concomitant chronic and mental disease, fear of the COVID‐19 pandemic, home confinement in this particular period, and the need for psychological support as well as mean scores of Depression, Anxiety, Stress Scale‐21, and SF‐12 Life Quality Scale. Practice Implications Against the likelihood of facing new pandemics in the future, a guideline could be planned to protect and improve prospective the psychosocial wellness of individuals and society.

No abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, sağlık bilimleri lisans öğrencilerinin organ bağışına yönelik tutumlarını incelemek ve bu tutumu etkileyen faktörleri belirlemektir. Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma, Ocak-Şubat 2021 tarihleri arasında Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde bulunan bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesinde 495 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Katılımcılar, sosyo-demografik faktörleri ve Organ Bağışı Tutum Ölçeği ile ilgili soruları içeren bir öz bildirim anketi doldurdu. Anket tamamlanma oranı %70 idi. İstatistiksel analizler için IBM SPSS yazılımı kullanıldı. p değerleri&lt;0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Veriler; tanımlayıcı istatistikler, Kolmogorov-Smirnov testi, Bağımsız Örneklem T testi ve Tek Yönlü ANOVA testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 20.63±1.87 yıl idi. Katılanların %45.4’ü ölüm halinde organlarını bağışlamaya istekliyken, geriye kalan %54.6’sı ise organlarını bağışlamaya isteksizdi. Organ bağışına yönelik olumlu tutum ile ilgili değişkenler: kadın cinsiyette olma, çekirdek aile yapısı, kentte yaşama, organ bağışçısı olma isteği, ailenin geçmişte organ nakli ve bağışı deneyimi, aile üyelerinin organ bağışına yönelik olumlu tutumu ve organ bağışı ile ilgili dini inanışlardır. Sonuç: Araştırmaya katılanlar arasında organ bağışına karşı yüksek düzeyde olumlu tutum, ancak düşük düzeyde isteklilik fark edilmiştir. Geleceğin sağlık profesyonellerinin olumlu tutumlarını ve bağış yapma isteğini en üst düzeye çıkarmak için farkındalık oluşturulması teşvik edilmelidir.

No abstract