In order to evaluate whether nonsurgical periodontal treatment with/without diode laser (DL) decontamination improves clinical parameters, the levels of IL-1β, IL-6, IL-8, intercellular adhesion molecule (ICAM), and vascular cell adhesion molecule (VCAM) in gingival crevicular fluid and metabolic control (HbA1c) in chronic periodontitis (CP) patients with diabetes mellitus type 2 (DM2). Sixty patients with DM2 and CP were randomly assigned into two groups to receive scaling and root planing (SRP, n = 30) or SRP followed by diode laser application (SRP + DL, n = 30). Clinical periodontal and gingival crevicular fluid (GCF) parameters were assessed at baseline, 1, and 3 months after periodontal treatment. HbA1c levels were evaluated at baseline and 3 months post-therapy. Total amounts of cytokines and molecules were analyzed by ELISA. Nonsurgical periodontal treatment with/without DL appeared to improve clinical, biochemical parameters, and glycemic control in DM2 patients (BMI < 25 kg/m(2)) with CP. The SRP + DL group provided better reductions in probing depth (PD) and clinical attachment level (CAL) parameters compared to the SRP group (P < 0.05). Significant reductions were found in the total amounts of GCF levels of IL-1, IL-6, IL-8, ICAM, and VCAM after treatment (P < 0.05). HbA1c levels decreased significantly at 3 months after treatment (P < 0.05). SRP + DL reduced HbA1c levels more significantly compared to SRP alone (0.41 vs. 0.22 %, P < 0.05). SRP, especially in combination with DL, shows improvement of glycemic control for DM2 patients with CP.

Considering the correlations between clinical and biochemical parameters, the levels of these cytokines in PICF during early healing of implants reflects the degree of peri-implant inflammation, rather than differences in the implant surfaces.

No abstract

Dental implantların anatomik lokasyonlarının (mandibula ile maxilla) osseointegrasyon süresince peri-implant oluğu sıvısındaki BMP-2, BMP-7, sRANKL ve OPG seviyeleri üzerine etkisi. Pilot bir çalışma Amaç: Bu çalışmanın amacı, hem maksilla hemde mandibulaya yerleştirilen implantların periimplant oluğu sıvısında osseointegrasyon süresi boyunca kemik morfogenetik protein-2 (BMP-2), BMP-7, çözünür reseptör aktivatör nükleer faktör kappa B ligandı (sRANKL) ve osteoprotegrin (OPG) seviyelerinin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 33 hasta (17 bayan ve 16 erkek; ortalama yaş 47.03±11.23) yer almıştır. Hem maxillaya (Grup 1/n=18) hemde mandibulaya (Grup 2/n=15) olmak üzere toplam 33 implant yerleştirilmiştir. Peri-implant oluğu sıvısı (PIS) örnekleri, modifiye plak indeksi (MPI), gingival indeks (GI) ve sondlama cep derinliği (SCD) ölçümleri cerrahiden sonra 1. ve 3. ayda alındı. BMP-2/-7, sRANKL ve OPG PIS seviyeleri ELIZA ile incelendi.Bulgular: İyileşme süresince herhangi bir komplikasyon gözlenmedi.Gruplar arasında sRANKL, OPG, BMP-2 ve BMP-7 PIS seviyeleri ve incelenen klinik parametreler açısından herhangi bir zaman periyodunda anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). PIS hacmi 1. ayda grup 2 de grup 1'e göre fazla iken, 3. ayda PIS hacmi grup 1 de grup 2'ye göre fazlaydı (p<0.05). PIS hacmi ile sRANKL arasında pozitif (p<0.05) ve BMP-2 ile BMP-7 arasında güçlü pozitif korelasyon (p<0.01) mevcuttu.Sonuç: Bu pilot çalışmanın sonuçları, dental implantların anatomik lokasyonları açısından BMP-2, BMP-7, sRANKL, ve OPG PIS seviyelerinde anlamlı bir fark gösterememiştir. Kemik ile ilişkili biyobelirteçler ve dental implantların anatomik lokasyonu arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi için iyi dizayn edilmiş çalışmalar yapılmalıdır. ANAHTAR KELİMELERKKemik morfogenetik proteinleri, dental implant, osteoprotegrin, reseptör aktivatör nükleer kappa B ligand