Amaç: Bu çalışma acil serviste çalışan hemşirelerin aleksitimi ve depresyon düzeyleri ile bunları etkileyen faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Tanımlayıcı, kesitsel ve ilişki arayıcı tipte yapılan araştırmanın verileri “Kişisel Bilgi Formu”, “Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20)” ve “Beck Depresyon Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler (sayı, ortalama, yüzde dağılımları) t testi, tek yönlü varyans analizi, Scheffe ve Tukey testleri ile Pearson testleri kullanılmıştır. Aleksitiminin depresyon üzerindeki etkisini belirlemek için simple linear regresyon analizi yapılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin TAÖ-20 toplam puanı 51,89±10,01 ve Beck Depresyon ölçeği toplam puanı 10,84±8,33 olarak bulunmuştur. Hemşirelerin medeni durumu, eğitim durumu, gelir durumu, acil serviste çalışma memnuniyeti, duygularını ifade edebilme, kronik hastalığın varlığı ve sürekli ilaç kullanma durumları istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (Sırasıyla; p= 0,041, p=0,014, p=0,013, p=0,013, p=0,028, p=0,017, p=0,022).Sonuç: Araştırmaya katılan hemşirelerde hafif düzeyde aleksitimi ve depresyon olduğu görülmektedir. Acil serviste çalışmaktan memnun olmayanların, duygularını ifade edemeyenlerin, kendisinde ve ailesinde kronik hastalığı olmayanların TAÖ-20 toplam puanları daha yüksektir (p<0,05). Aleksitimi ile depresyon puanları arasında pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır.