Background Structural abnormalities associated with osteoarthritis (OA) are found in some patients with patellofemoral pain (PFP). Objectives To investigate the association between early signs of OA on magnetic resonance imaging (MRI) and characteristics from self-reported measures and physical examination in patients with PFP. Methods This exploratory study included data from patients with PFP from a previously published cross-sectional case-control study (n = 64; 55% female; mean ± SD age, 23.4 ± 7.0 years). Structural OA features (osteophytes, bone marrow lesions, cartilage defects, Hoffa synovitis, patellar tendon abnormalities) and quantitative T2 measurements of cartilage composition were extracted from MRI. Associations between characteristics from self-reported measures (pain at rest, pain during stair walking, knee function, duration of complaints, hours of sports participation each week), physical examination (crepitus, quadriceps strength), and early MRI signs of OA were assessed. Results Symptom duration was associated with bone marrow lesions in the patella (odds ratio [OR] = 1.1; 95% confidence interval [CI]: 1.0, 1.2). Sports participation (hours per week) was inversely associated with patellar tendon abnormalities on MRI (OR = 0.8; 95% CI: 0.6, 1.0). Crepitus and bilateral nature of the complaints were associated with minor patellar cartilage defects (OR = 12.0; 95% CI: 2.3, 63.6 and OR = 7.6; 95% CI: 1.1, 53.8, respectively). There were no significant associations between clinical characteristics and cartilage T2 relaxation time. Conclusion Presence of crepitus, bilateral complaints, a long PFP symptom duration, and reduced weekly sport participation were associated with early signs of OA in a young PFP population. Level of Evidence Etiology, level 2c. J Orthop Sports Phys Ther 2019;49(9):634–639. Epub 10 Jul 2019. doi:10.2519/jospt.2019.8889

Samenvatting Semencryopreservatie is een algemeen geaccepteerde methode om kinderwens in de toekomst mogelijk te maken voor mannen die door gonadotoxische chemoof radiotherapeutische behandeling onvruchtbaar dreigen te worden. In een retrospectief onderzoek in een cohort van 604 mannen met een maligne testistumor, toonden wij aan dat bij een op de zes patiënten semencryopreservatie niet mogelijk of suboptimaal was in verband met azoöspermie, aspermie of cryptozoöspermie. Bij deze patiënten kan testiculaire sperma-extractie (TESE) een alternatieve methode van fertiliteitspreservatie zijn. TESE kan tijdens de radicale orchiëctomie plaatsvinden uit niet-aangedaan testisparenchym dat naast de testistumor is gelegen, of uit de contralaterale testis. In dit artikel dragen wij argumenten aan voor semencryopreservatie bij patiënten met testistumoren vóór de radicale orchiëctomie. fertility in men with cancer that enables couples to embark on assisted reproduction. In 604 patients with testicular cancer, we retrospectively showed that sperm cryopreservation was unsuccessful in one out of six patients because of azoospermia, aspermia or cryptozospermia. In these patients, testicular sperm extraction (TESE) can be an alternative sperm preservation method. TESE can be performed during radical orchiectomy in normal testicular parenchyma adjacent to the testicular tumor or in the contralateral testis. We provide arguments for sperm preservation strategies in patients with testicular cancer before radical orchiectomy. Keywords sperm cryopreservation · testicular cancer · azoospermia · TESE · male infertility IntroductieSemencryopreservatie is een algemeen geaccepteerde methode om kinderwens in de toekomst mogelijk te maken voor mannen die onvruchtbaar dreigen te worden [1]. Semencryopreservatie wordt doorgaans aangeboden voor de aanvang van gonadotoxische chemo-of radiotherapeutische behandelingen.In het Erasmus MC wordt sinds 1983 semencryopreservatie aangeboden bij oncologische patiënten. Wij toonden eerder aan dat bij 7,5 % van de verwezen patiënten een azoöspermie wordt geconstateerd, waardoor semencryopreservatie niet mogelijk is [2]. De zaadkwaliteit bij cryopreservatie is significant lager bij mannen met een testiscarcinoom dan bij mannen met andere maligniteiten [2]. Pre-existente verminderde fertiliteit bij mannen met maligne kiemceltumoren zijn, net als cryptorchisme, testiculaire microcalcificaties en testisatrofie, geassocieerd met de