Multiple myeloma (MM) is an atypical plasma cell dyscrasia in the bone marrow (BM) which accounts for about 10% of all hematological malignancies. While extramedullary disease (EMD) is reported at a ratio of 6-20% in MM, cardiac and pericardial involvement is rare. In the event of cardiac or pericardiac involvement, on the other hand, progression into cardiac tamponade takes place in 60% of the patients. We will present a very rare case of recurrence with pericardial involvement after autologous stem cell transplantation

Marjinal zon lenfoma (MZL), Non-Hodgkin Lenfoma (NHL)’nın yavaş seyirli bir alt tipidir. Mukoza ilişkili lenfoid dokunun ekstranodal MZL’sı (MALT lenfoma), nodal MZL, splenik MZL, primer kutanöz MZL olmak üzere dört alt tipi vardır. Heterojenitesi ve nadirliği sebebiyle MZL’da tedavi yönetimi net olarak tanımlanamamıştır. Bu çalışmada MZL tanılı 36 hastanın klinik özellikleri ve sağkalım verileri incelenmiştir. Hastaların toplam takip süresi ortalama 64.5 aydı. Takip süreleri 6-240 ay arasındaydı. Hastaların 32’si (%88.8) hayattaydı. Ortanca OS 54 aydı. Ölen 4 hasta (%11.1), relaps olan 22 (%61) hasta vardı. Ortanca PFS 45 aydı. On altı (%44.5) hasta CHOP veya R-CHOP, 13 (%36.1) hasta haftalık rituksimab, 3 (%8.3) hasta rituksimab-bendamustin tedavileri almıştı. Tedavi yanıtları değerlendirildiğinde 22 (%61.1) hastada tam yanıt, 9’unda (%25) stabil hastalık, 5’inde (%13.9) kısmi yanıt saptandı. İlk sıra tedavi bitiminde yapılan yanıt değerlendirilmesinde progresif hastalık görülmedi. Çalışmamızda yaş, cinsiyet, evre, MALT-IPI skoru, tedavi yanıtı, laktat dehidrogenaz (LDH), β2-mikroglobulin, albümin, tanı anında kemik iliği infiltrasyonu, karaciğer tutulumu ve hematopoetik olmayan alan tutulumu gibi değişkenlerin sağkalım üzerine etkileri incelendi ancak OS üzerine istatistiksel olarak anlamlı etkileri saptanmadı (p>0.05). MALT-IPI skoru (p=0.029) ve β2-mikroglobulin yüksekliğinin (p=0.041) tek değişkenli sağkalım analizine göre PFS üzerine olumsuz etkileri olan birer risk faktörü oldukları görüldü. Çoklu değişkenli analiz sonuçlarına göre ise sağkalım üzerine istatistiksel olarak anlamlı etkileri saptanmadı (p>0.05). MALT-IPI skoru hastalık prognozunu öngörmede kullanılabilir ancak çalışmamızdan elde edilen sonuçlara göre bu skora β2-mikroglobulin eklenmesi düşünülebilir. MZL alt tiplerinin ayrı ayrı değerlendirilmesi hasta heterojenitesine bağlı sonuçların yorumlanmasındaki güçlüğü azaltacaktır.

No abstract

İmmün trombositopenik purpura (ITP) olarak bilinen immün trombositopeni, COVID-19'un önemli bir komplikasyonu olarak ortaya çıkabilmektedir. COVID-19 ile ilişkili ITP'yi teşhis etmek için kapsamlı bir yaklaşım gereklidir. Bu çalışmada COVID-19 PCR pozitifliği sonrası ilk 60 gün içinde ITP tanısı alan 7 hasta sunulmuştur. Hastaların tanıdaki medyan trombosit sayısı 16x109/L’dir. Şiddetli hayatı tehdit eden kanama yoktu. COVID-19 semptomlarının başlangıcından ITP tanısına kadar geçen medyan gün sayısı 21 gün olarak bulundu. Kemik iliği baskılanması, mikrovasküler trombüs nedeniyle trombosit tüketimi veya trombositlerin otoimmün yıkımı gibi çeşitli mekanizmalar COVID-19 ilişkili trombositopeni nedeni olabilir. IVIG tedavisine yanıt alınmıştır ancak IVIG sonrası medyan 13 günde relaps gelişmiştir. Relaps olan hastalarda kortikosteroid kullanılabilir. COVID-19 sonrası hastalarda trombositopeni gelişimi açsından dikkatli olunmalıdır. Yeni tanı ITP’li hastalarda COVID-19 testi yapılmalıdır.