This study examined the relationship between preschool teachers’ selfefficacy beliefs and their teaching attitudes. In the study, it was considered whether preschool teachers’ self-efficacy beliefs and their teaching attitudes change in terms of certain variables. The research was carried out using a correlational survey model. The target population of the study is the preschool teachers working in Küçükçekmece district, İstanbul Province, in the 2017-2018 academic year. The working group consists of 264 preschool teachers working at the schools in said district. The following assessment instruments were used in the research: “Personal Information Form,” “Preschool Teachers’ Self-efficacy Beliefs Scale,” to identify preschool teachers’ self-efficacy beliefs and ‘Preschool Teachers’ Teaching Attitudes Scale’ to determine the teachers’ attitudes. The obtained data were analyzed using Pearson multiplication moment correlation analysis, and Regression analysis was performed to determine the level of self-efficacy beliefs of preschool teachers affecting teaching attitudes. Preschool teachers were found to have full self-efficacy beliefs in the teaching-learning process, communication skills, planning, and regulation of learning environments and classroom management, and firm self-efficacy beliefs in family participation. Teachers’ attitudes of preschool teachers were found to be democratic at the highest level, followed by autocratic and laissez-faire at the lowest level. As a result of the regression analysis made to determine the level of the effect of self-efficacy beliefs of preschool teachers on their teaching attitudes, the learning and teaching process positively predicts democratic teaching attitudes and negatively predicts laissez-faire attitudes.

Gürültü, insan sağlığını ve bugün yaşadığımız çevrenin kalitesini olumsuz etkileyen önemli faktörlerden biridir. Gürültü, istenmeyen, rahatsız edici sesler olarak tanımlanabilir. Okul öncesi öğretmenleri, özellikle fiziksel risk faktörleri olan gürültüye maruz kalmaktadırlar. Gürültüye maruz kalma nedeniyle eğitimcinin ilerleyen yaşlarında işitme kaybı gözlenir. Bu çalışmada Uşak ilinde okul öncesi eğitim veren 10 kurumda gürültünün ölçülmesi ve öğretmenlerin gürültüye maruziyetleri değerlendirilmiştir. Ölçümler dersliklerde, oyun alanlarında ve yemekhanede yapılmıştır. Hem kişisel gürültü maruziyeti hem de ortam gürültü şiddeti dozimetre ile ölçülmüştür. Kişisel dozimetre ile yapılan ölçümlerde öğretmenler dersliklerde ortalama 87.45 dB, oyun alanında ortalama 89.28 dB ve yemekhanede ortalama 84.15 dB gürültüye maruz kalmaktadır. Ortam dozimetresi ile yapılan ölçümlerde öğretmenlerin dersliklerde ortalama 82.18 dB, oyun alanlarında ortalama 86.85 dB, yemekhanede ortalama 81.18 dB gürültüye maruz kaldıkları görülmüştür. Kişisel koruyucu donanım kullanımı ile ilgili İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetmeliklerine göre, işverenler, iş yerlerinde 80 dB gürültülü ortamda kulak koruyucuları bulundurmak zorunda ve çalışanlar iş yerlerinde 85 dB gürültülü ortamda kulak koruyucuları takmak zorundadırlar. Eğitim kurumlarında kulak koruyucularının kullanılması uygun olmadığı düşünülürse, öğretmenlerin gürültüye maruz kalmasını F. Çetinkaya, İ. Bulduk, D. İşci ve A. Demir / Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 1-14 2 azaltmak için tedbirler alınmalıdır. Bu makalede öğretmenlerin gürültüye maruziyetlerinin azaltılmasına ilişkin bazı öneriler sunulurken, işitme koruma programına duyulan ihtiyaç da vurgulanmıştır.