ÖzETAmaç: Monosemptomatik nokturnal enürezis; çocuklarda psikolojik ve davranışsal problemlere neden olabilen, ailesini ve çevresini olumsuz etkileyen önemli bir sorundur. Çeşitli nedenlere bağlı olarak tarif edilmiş olmasına rağmen, monosemptomatik nokturnal enürezis etiyolojisi yeterince açık değildir. Bu faktörler, düşük fonksiyonel mesane kapasitesi, gece fazla idrar üretimi ve yetersiz gece uyanmasıdır. Bu faktörlere yönelik çeşitli terapötik yöntemler denenmiştir. Davranışçı terapi, alarm, medikal tedaviler, hipnoz ve akupunktur belli başlı tedavi yöntemleridir. Akupunktur iğne, elektrik akımı ya da lazer ışığı ile uygulanabilir. Lazer akupunktur, ağrısız, noninvaziv ve ucuz bir tedavi yöntemidir. Literatürde akupunktur ile monosemptomatik nokturnal enürezis tedavisinin bildirilen başarı oranları farklıdır. Çalışmamızda monosemptomatik nokturnal enürezisli hastalarda lazer akupunktur tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler:Çocuk Cerahisi Kliniğine nokturnal enürezis şikayeti ile başvuran ve lazer akupunktur tedavisini kabul eden 20 hasta prospektif olarak çalışmaya kabul edildi. Tedaviye başlamadan önce hastaların fizik muayeneleri yapıldı. İşeme günlükleri; semptom skorları; üroflovmetreleri; üriner ultrasonografi ve idrar kültürleri değerlendirildi. Tedavi süresince yağmur-güneş takvimleri ile takip edildi. Çalışmaya alınan olgularımıza haftada üç gün, dört hafta bir dakika lazer akupunktur tedavisi uygulandı. Çalışma içindeki tüm hasta yakınlarına davranışsal tedavi eğitimi verilip yakın aralıklarla kontrol edildi. Hastalar tedavi bittikten sonra 1-2 ve 3. aylarda kontrole çağrıldı. Üç ay sonra işeme günlükleri ve semptom skorları tekrarlandı. bulgular: Hastaların 10 u erkek;10 u kız'dı. (yaş ort: 9.4±2.5 ). Tedaviye başlamadan önce hastaların işeme günlük-lerindeki fonksiyonel mesane kapasiteleri ortalaması:172.5±59.02 ml olarak ölçüldü. Semptom skor ortalaması ise: 14.30±4.11'di. Tedavi bittikten sonra aylık takiplerde fonksiyonel mesane kapasitesi ortalaması 220.79±65.33 ml: semptom skor ortalaması:2.95±2.17 olarak saptanmıştır. Tedavi bitiminin 3. ayında aylık idrar kaçırdıkları gece sayısı 1.47±1.17 olduğu görüldü. sonuç: Monosemptomatik nokturnal enürezis nedeniyle takip edilen hastaların tedavi bitimi sonrası 3. ayda yapılan kontrollerde hastaların %26.3 ünde tam kür sağlandığı görüldü. Hastaların %73.6 sinde ise şikayetin progresif olarak gerilediği saptandı. Tedavi bitince yapılan kontrollerde hastaların fonksiyonel mesane kapasitelerinde ortalama 48,29 ml artış olduğu görüldü. Lazer akupunktur uygulamasının monosemptomatik enürezis nokturnalı olgularda diğer tedavi yöntemlerine seçenek olarak kullanılabileceğini ön görmekteyiz. Anahtar sözcükler: Akupunktur, Çocuk, Enüresis AbstRActObjective: Monosymptomatic nocturnal enuresis may cause psychological and behavioral problems in children and is an important problem that affects the family adversely. The etiology of monosymptomatic nocturnal enuresis is not clear but there are various reasons described. These ...

Az aktif mesane; underaktif mesane, tembel mesane, infrequent voiding veya akontraktil mesane olarakta adlanlandırılan, nörolojik ya da anatomik bir problemi olmayan, büyük kapasiteli mesanesi olan ve az sıklıkla işeyen olgularda gözlenen bir antitedir. Az aktif mesane nadir görülen bir durumdur. Alt üriner sistem semptomu nedeni ile değerlendirilen, anatomik ve nörolojik olarak normal olan çocukların %5-9'unda görülür. Çalışmamızda, az aktif mesane nedeni ile biyofeedback tedavi programına alınan olgular sunularak, sonuçlarının tartışılması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: 2009-2012 yılları arasında az aktif mesane tanısı koyarak biyofeedback tedavisine aldığımız 20 olgu değerlendirildi. Tüm olgularda ayrıntılı bir öykü, fizik muayene, idrar analizi, üroflovmetre/EMG ve sistometre incelemesi yapıldı. İşeme günlükleri ve semptom skorları değerlendirildi. Beraberinde kabızlık olup olmadığı sorgulandı. Az aktif mesane tanısı nörolojik hastalığı ve anatomik problemi olmayan olgularda artmış mesane kapasitesi (hesaplanan mesane kapasitesinin %150'i) ile beraber sistometre incelemesinde basıncın artmaması ve detrusörde belirgin kasılmanın gözlenmemesi ile kondu. Az aktif mesanesi olduğuna karar verilen olgulara, standart üroterapi uygulamasının yanında biyofeedback tedavisine başlandı. Zamanlı (iki saatte bir) ve ikili işeme, bol hidrasyon ve proflaktif antibiotik tüm olgularda uygulandı. Biyofeedback uygulaması sonrası 1 yıl boyunca hastalar izlendi. Tedavi sonuçları üriner semptomlardaki düzelme, nokturnal enürezis düzelmesi, gündüz kaçırmasının düzelmesi, kabızlığın düzelmesi ve ürodiamik incelemelerdeki objektif düzelmeler ile değerlendirildi. Bulgular: Yaşları 5-17 yaş arası değişen (ortalama 11.95±3.3 yaş) 19 kız 1 erkek olgu değerlendirmeye alındı. 14 olgu (%70) idrar kaçırma, 5 olgu (%25) İYE, 1 olgu disüri yakınması ile başvurdu. 11 olguda (%55) kabızlığın, 5 olguda (%25) ise VUR eşlik ettiği belirlendi. Bir olgu izlemden çıkarken 9 olguda antibiyotik proflaksiside sonlandırılarak rezidü idrar kalmadan tedaviye tam yanıt alındı. İki olguda kısmi yanıt alınırken, 8 olguda halen yeterli yanıt alınmadığından tedaviye devam edilmektedir. Sonuç: Biyofeedback tedavisi alt üriner sistem semptomu olan olgularda diğer tedavi yöntemlerinin yanında uygulanarak iyileşme oranını artıran bir modalitedir. Az aktif mesane gibi kronik süreçli rahatsızlıkta %45 oranında tedaviye yanıt alınmaktadır. Az aktif mesaneli olgularda pelvik taban kaslarının fizyoterapisi diğer tedavi seçeneklerinin yanında mutlaka ek olarak uygulanmalıdır.

Otizm spektrum bozukluğu (OSB), erken çocukluk dönemlerinde sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinde yetersizlik, kısıtlı ilgi alanı ve stereotipik davranış örüntüleri ile karakterize nörogelişimsel önemli bir bozukluktur. Bu çalışmanın amacı OSB tanısı almış çocuğu olan ebeveynlerin aşılar hakkında genel bilgilerini ölçme, aşıya karşı tutumlarını belirleme, aşı karşıtlığının oranı ve nedenlerini saptamaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışma, OSB tanılı çocukları olan ebeveynlerden birisi ile, yüz yüze görüşmek sureti ile, anket yaparak gerçekleştirilmiştir.Bulgular: Elde edilen verilere göre; kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, otizmli çocukları olan ebeveynlerin; aşılar hakkındaki bilgi düzeylerinin, ve aşı reddi tercihlerinin daha yüksek olduğu, aşıların içeriklerinden daha çok şüphe duydukları, özellikle canlı virus aşılaması ile otizmin başlaması arasında, zamansal ilişki olduğuna inandıkları belirlenmiştir.Sonuç: OSB tanılı çocukların rutin çocuk-ergen psikiyatristleri tarafından, rutin kontrollerinde; ailelerin aşılar hakkındaki düşünceleri, kaygıları ve kaçınmaları değerlendirilmelidir.Anahtar kelimeler: Otizm Spektrum Bozukluğu -etiyoloji -aşılar -bilgi düzeyi -aşı reddi sıklığı Abtract Objective: Autism spectrum disorder (ASD) is an important neurodevelopmental disorder, that manifests itself in the decline of the social interaction and communication, learning, and language skills in early childhood. The aim of this study was to measure the general knowledge of the parents have children diagnosed with ASD , to determine their attitudes towards vaccination, to determinate the rate and reason of anti-vaccination. Material and Methods:The study was carried out by conducting a survey, by means of talking face to face one of ASD diganosed children's parents.Results: According to the data obtained, when compared to the control group's and ASD parents; have higher level of knowledege about vaccines, and preference of vaccination refusal, have higher rate of doubt related with Ingredients of vaccines, and believe that; there was a temporarly connection between onset of autism, and especially live viral vaccines.Conlcusion: Thoughts, worries, and drawbaks of the families should be evaluated during the routine control of cihildren dignosed as ASD, by child and adolescent psychatrists.