This study explores how banking professionals of an Islamic bank interpret the communication processes in their organization. Moreover, it tries to discover the unseen side of organizational culture through exploring the gratitude culture of an Islamic bank. As Islamic banks are neglected in the sector, this research aimed to contribute to the literature with a case study. To realize this, the study leaned to an interpretivist research philosophy, adopted a qualitative approach, and took a fieldwork in Turkey. Thirty-one participants volunteered to participate in semi-structured in depth-interviews in 2017. Participants attended interviews from various cities including Istanbul, Bursa, Izmir, Kayseri, and Konya. Thematic analysis is applied to research material to catch patterns, create codes, and crystalize themes. After the analysis, two main themes evolved from the data topography. Those were; “No Gratitude Here” and “Yes but Not Enough” themes. The first theme revealed that there was no gratitude in the bank culture. This group hold the majority of interpretations. But the second group claimed that there was a gratitude culture but that was limited. For this reason, findings showed that the majority of the participants found gratitude in organization’s communication culture inadequate. Participants’ commitment was barely appreciated and this no gratitude policy was reflected to employees’ psychological mood negatively such as lack of motivation, feeling of worthlessness, anger, anxiety, sadness, and intend of leaving job.

Bu çalışmanın amacı işletmelerde kurumsal çevrecilik ile örgütsel dayanıklılık arasında bir ilişki olup olmadığının belirlenmesidir. Çalışmada; Gaziantep ekonomi sahası örneklem olarak seçilmiş ve sektörel herhangi bir kısıtlamaya gidilmemiştir. Banerjee (2002)’nin kurumsal çevrecilik ölçeği ile Kantur & İseri-Say (2015)’ın örgütsel dayanaklılık ölçeğinden faydalanılmış ve yapılan anket çalışmasına her düzeyden 416 çalışan katılmıştır. Toplanan veri, IBM SPSS Statistics programı yardımıyla; açımlayıcı faktör analizi, ANOVA ve regresyon analizlerine tabii tutulmuştur. Yapılan analizler neticesinde işletmelerin kurumsal çevrecilik anlayışları ile örgütsel dayanıklılıkları arasında tutarlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Öbür taraftan firma faaliyet süresi ve şirket türünün işletmelerin kurumsal çevrecilik faaliyetlerine yahut örgütsel dayanıklılığına dikkate değer bir etkisi bulunmadığı ortaya çıkmıştır. Kurumsal çevrecilik faaliyetleriyle işletmenin uyum kapasitesinin arttığı, bunun da işletmeyi zorlu durumlardan sonra toparlanabilmesinde esneklik kazanmasına yardımcı olduğu söylenebilir. Bu açıdan bakıldığında, işletmelerin çevreci faaliyetlere yönelmesiyle birlikte adaptasyon yeteneğini artırıp kazandığı esneklik ile krizlere karşı daha dirençli bir seviye çıkmış olacağını söylemek rasyonel olacaktır. Gelecek çalışmalarda araştırmacılar; örgütsel dayanıklılık ve kurumsal çevrecilik kavramlarını farklı ölçeklerle inceleyebilirler. Bununla birlikte araştırmacılar örgütsel dayanıklılık ve kurumsal çevrecilik kavramlarını; örgütsel öğrenme, örgütsel esneklik, stratejik insan kaynakları, uyum kapasitesi gibi kavramlarla birlikte ele alabilirler. Dahası araştırmacılar; metot, örneklem ve sektör yönünden farklılaşmaya gidebilirler.