İşletmelerin, yeniden yapılandırılabilir üretim sistemlerine ve tedarikçi cevap verebilirliği yeteneğine sahip olması; ani ve öngörülmeyen durumlara tepki verilmesi açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı, yeniden yapılandırılabilir üretim sistemlerinin ve tedarikçi cevap verebilirliğinin, ürün cevap verebilirliği üzerinde etkisinin olup olmadığını incelemektir. Gerçekleştirilen literatür taraması sonucunda, bu etkinin ele alındığı bir çalışma ile karşılaşılmamıştır. Bu doğrultuda yapılan çalışmanın, ilgili alandaki boşluğu doldurarak, literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Çalışmada, iki ayrı hipotez oluşturularak, bir uygulama gerçekleştirilmiştir. Türkiye'de imalat sektöründe faaliyet gösteren orta ve büyük ölçekli işletmelerin üst düzey yöneticilerinden, 397'sinin katılımıyla anket yapılmıştır. Elde edilen veriler ile güvenilirlik analizi ve yapı geçerliliği test edilerek ulaşılan sonuçlar sunulmuştur. Ayrıca, yapısal eşitlik modeli kullanılarak araştırma modeli sınanmıştır. Hipotez testleri sonucunda, yeniden yapılandırılabilir üretim sistemleri ile ürün cevap verebilirliği arasında olumlu yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Tedarikçi cevap verebilirliği ile ürün cevap verebilirliği arasında da olumlu yönde bir ilişki tespit edilerek, hipotezler doğrulanmıştır.