Uygun olmayan çalışma duruşları kas iskelet sistemi rahatsızlıklarına neden olduğu gibi, üretimdeki verimin de düşmesine yol açmaktadır. Dolayısıyla ergonomi disiplininin öncelikli amacı, çalışma koşullarını iyileştirerek, iş görenin çalışma ve yaşam kalitesini yükseltmek ve verimliliği arttırmaktır. Kas iskelet sistemi rahatsızlıklarının önlenmesi amacıyla iş yerlerinde ergonomik risk değerlendirme yöntemleri uygulanmakta ve yapılan düzenlemelerle iş yükü azaltılmaktadır. Bu çalışmada, sıklıkla tekrarlanan statik ve dinamik duruşlara ve üst ekstremite pozisyonlarına göre seçilen REBA, OWAS, OCRA, QEC ve ManTRA yöntemleri mobilya imalatı yapılan bir atölyede uygulanmış, ergonomik açıdan risk oluşturabilecek pnömatik zımbalama ve pnömatik vidalama işlerinin risk değerlendirmesi yapılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, pnömatik zımbalama ve pnömatik vidalama işlerinde el, bilek, dirsek ve omuz gibi üst vücut bölgelerinin yoğun kullanıldığı ve teknik hareket sıklığının fazla olduğu durumlar için en uygun ergonomik risk değerlendirme yönteminin OCRA yöntemi olduğu sonucuna varılmıştır. OCRA yöntemi ile bir çevrim süresinin istasyonlara ayrılarak, her teknik hareketin tek tek analize dahil edilmesi detaylı bir değerlendirme yapılmasını sağlamıştır.