ÖZET ÇalıĢmada, modern anlamda gündeme geldiği 1990"lı yıllardan itibaren popülerliğini artıran, bir sistemsel dönüĢümü simgeleyen veya bir yönetim yaklaĢımı olarak ele alınan yönetiĢim modeline odaklanılmaktadır. Bünyesinde iĢbirliğini, ortaklığı, katılımı, birlikte hareket etme gibi eylemleri barındıran yönetiĢim yaklaĢımının Türkiye"ye olan yansımalarını literatür üzerinden incelemek araĢtırmanın temel amacını oluĢturmaktadır. Bu bağlamda, öncelikle kavramsal düzeyde yönetiĢim ele alınarak tanıtılmıĢ, daha sonra ise Türkiye"de Türkçe veya Ġngilizce yayın yapan hakemli dergiler kapsamındaki makaleler üzerinden yönetiĢim modelinin izi sürülmüĢtür. YönetiĢim ile iliĢkili makalelere içerik analizi uygulanarak bir takım veriler elde edilmiĢtir. Ġfade edilenler kapsamında, 92 hakemli derginin taranması sonucu 67 makaleye eriĢilmiĢtir. AraĢtırmanın genel sonuçlarına göre, yönetiĢim ile iliĢkili makale sayısında 2009 itibariyle artıĢ olduğu, yayınlarda daha çok kentsel/yerel alana odaklanıldığı, daha çok katılımcılık/çoğulculuk temeline dayalı genel olarak teorik düzeyde ele alındığı ve makalelerin yönetiĢime yönelik %63"lük bir dilimle pozitif bir tutum sergilediği tespit edilmiĢtir.

ÖzTürkiye'deki kentleşme olgusu, ülkenin toplumsal, siyasal, kültürel ve ekonomik yapısını, değer ve normlarını değiştiren ve biçimlendiren temel öğelerden biridir. Kentleşmeyle birlikte yeni bir sosyalleşme ve siyasallaşma süreci başlamıştır. Bu nedenle kentleşme, yalnız, tarımdaki değişmelerin ve sanayileşmenin bir sonucu değil, toplumsal değişme sürecinin de bir göstergesidir. Bu anlamda kentleşmeyi, Türkiye gibi ülkelerde neden sonuç ilişkisi içerisinde gerçekleşen bir değişim süreci olarak nitelendirebiliriz. Türkiye'de kır, kent ve kentleşme olgusu birçok gelişmiş ülkeden farklılık gösterir. Önceleri tarımın makineleşmesiyle başlayan kentleşme olgusu daha sonraki dönemlerde farklı etmenlerin eklenmesiyle devam etmiştir. Son yıllarda ise bu etmenlerin başında yasal yönetsel düzenlemeler gelmektedir.Anahtar Kelimeler: Kır, Kent, Kentleşme, Yerel Yönetim Mevzuatı AbstractThe fact of urbanization in Turkey shapes shifter and is one of the basic elements forming the country's social, political, cultural and economic structures, values, and norms. Socialization and politicization of a new urbanization process has started. Therefore, urbanizations not only an effect of the changes in agriculture and industrialization but it is also an indicator of the changing process in social life. In this sense, urbanization, in countries like Turkey realized in cause and effect relationship can be described as a process of change. In our country, rural, urban, and urbanization differs from many developed countries. Before starting the agricultural mechanization in the later stages of urbanization has continued with the addition of different factors. In recent years legal administrative regulations come at the top of these factors.

The purpose of this study is to investigate the tourism policies of Turkey in the period of planned development which started in 1963. It is a descriptive study in terms of purpose and a qualitative study in terms of data. The data were obtained from secondary sources and analyzed using descriptive analysis technique. According to the five-year development plans and the Tourism Strategy of Turkey 2023 document, Turkey's tourism policies have been created economically. In particular, the first four plans have often emphasized the economic orientation of tourism and mass tourism. The fifth plan highlighted the diversification of tourism, while the sixth plan highlighted the participation of the local community in tourism. The seventh plan aims to meet the expectations of local people and tourists with a competitive and productive tourism economy. The eighth, ninth and tenth plans have emphasized that the investments paying attention to physical and cultural environment should be supported for spread of tourism all over the country and year. Moreover, in the last three development plans and Tourism Strategy of Turkey-2023 document, the participation of different stakeholders in decision mechanisms and focusing on the tourism types generating more tourism revenue policies have been adopted.

Azerbaycan Karabağ’ı Ermenistan işgalinden kurtardıktan sonra tahrip edilmiş kentlerin yeniden kalkınması için planlarını açıklamış, bu kentlerde akıllı kent konseptinin uygulanmasını öngörmüştür. Çalışma, 2020 Akıllı Kentler Endeksi sıralamasında ön sıralarda yer alan Singapur, Helsinki ve Zürih kentlerinin iyi uygulama örneklerinden yola çıkarak, Karabağ'da Azerbaycan'ın akıllı kent ve yanısıra akıllı köy uygulama çalışmalarını irdelemeyi hedeflemiştir. Bu çerçevede akıllı kent konseptine yönelik ilk uygulamaların Ağdam Kentinde, akıllı köye ilişkin çalışmaların ise Ağdam ve Zengilan kentlerinde yürütülmesine yönelik faaliyetlerin incelenmesine çalışılmaktadır. Singapur `da geliştirilen “Smart Nation Programı”, Helsinki`de personele verilen özel eğitimler, Auckland`da kent nüfusunun yaşanabilirlik vizyonunun geliştirilmesine yönelik çalışmalar, Kopenhagen ve diğer önde gelen akıllı şehirlerde işletme ve kuruluşlar arasındaki işbirliğinin geliştirilmesi şeklinde dünyada öne çikan iyi uygulama örnekleri, akıllı kent stratejilerinin, insan, toplum ve eğitim odaklı olması durumunda büyük ölçüde başarılı olabileceğini göstermektedir. İyi uygulama örneklerinin incelenmesinden elde edilen bulgular gözönünde bulundurularak, Karabağ’da uygulanması öngörülen akıllı kent projelerinin başarı ve sürdürülebilirliği irdelenmeye çalışılmıştır. Bu çerçevede, çalışmada literatür taraması yapılarak ve bazı iyi uygulama örnekleri ele alınarak, Karabağ'da akıllı kent konseptinin uygulanma potansiyeli ve olanakları ile bunları etkileyebilecek olumlu-olumsuz etkenler tartışılmaya çalışılmıştır.