This article examines the waqfiyya of the earliest surviving Halveti lodge, the Yakub Pasha Çilehane-Mosque in Amasya. Built in 1412 by the Ottoman vizier Yakub Pasha for his shaykh, Gümüşlüoğlu Abdurrahman, the foundation of this building stands at the intersection of historical processes such as the development of Ottoman architecture and Sufism, and urban colonization in Anatolia during Ottoman expansion in the fifteenth century. The particular layout of the Çilehane contributes to debates on the role of form vs. function in the categorization and naming of early Ottoman T-shaped buildings. Its waqfiyya, however, is the earliest record of the practices, organization, and rituals of the Halveti Sufi order and the networks involved in its transfer from Iran to the Ottoman world. In addition to providing the Arabic text, translation, and photographs of the waqfiyya, the article discusses the potential of this recently unearthed document to contribute to the abovementioned fifteenth-century debates.

Seasonal growth and reproduction biology of the blue crab, Callinectes sapidus were studied in the Beymelek lagoon, southwestern coast of Turkey between July 2009 and September 2010. The seasonal von Bertalanffy growth parameters were obtained by Hoenig method using the LFDA (Length Frequency Distribution Analysis) for each sex. The LFDA analyses showed that male crabs had higher L ∞ and lower K and higher Φ' values (L ∞ =230.1 mm, K=0.860 year-1) than females (L ∞ =181.9 mm, K=1.064 year-1). Seasonal variation of growth for females (C=0.93) were found stronger than males (C=0.29). The slowest growth period started in October (WP=0.79) for females and in January (WP=0.06) for males. Ovigerous females were appeared in the population in February and peaked in August and September. The spawning period of C. sapidus was between July and September. The length of maturity of 50% was estimated as 118.5 mm length for females.

Öz: Kanuni devrinde para vakıfları etrafında dönen hukuki polemik Osmanlı ilmiyesinin tekamülü açısından son derece önemli bir dönüm noktasıdır. Bu makalede bu hukuki polemiğin taraflarının şahsi hikâyelerine yoğunlaşılarak, tartışmanın fikrî temellerinden ziyade siyasi ve sosyal tarafları ön plana çıkarılmaya çalışılmıştır. Para vakıfları münazarası, önemli bir toplumsal mesele ile doğrudan bağlantılı olması münasebetiyle asla basit bir akademik tartışma olarak kalmadı. Değişik ilmi argümanların arkasında muhtelif siyasi ve toplumsal aktörler saf tuttular. Zaman zaman ulema arasındaki şahsi meseleler de bu tartışma bağlamında su yüzüne çıktı ve bu münazaranın neticesi akademik prestijin çok ötesinde menfaatler içermekteydi. Para vakıfları polemiğinin galibleri Osmanlı ilmiyesinin oluşumunda söz sahibi oldular. Ve bu tartışma Osmanlı ulemasının politik aktörlere evrilmelerinde önemli bir kilometre taşı tesis etmiştir.

No abstract

İbn Haldun ve şaheseri Mukaddime üzerine Doğu ve Batıda üretilen eserlerin kendine has soruları ve paradigmaları olan oturmuş bir külliyat hâlini aldığı artık inkar edilemez. Ekonomiden antropolojiye pek çok modern sosyal bilimin önemli teorilerinin; kimi zaman tam teşekküllü hâlini kimi zaman da nebula hâlinde kökenlerini Mukaddime'de bulan çalışmalar, İbn Haldun'u İslam dünyasının epistemolojik krizine deva olarak sunan eserler vs. gibi birbirinden değerli bu yapıtların neredeyse hepsinin değişik ölçülerde cevaplamaya çalıştığı soru şudur: İbn Haldun nereden geldi ve nereye gitti? Cemil Meriç'in "kendi semasında tek yıldız" ya da "anasız doğan çocuk" diye isimlendirdiği Mukaddime'nin, siyak ve sibakındaki emsalsizliği sorunsalı İbn Haldun literatürünün köşetaşlarından birisi olmuştur. Stephen Dale'ın eseri tam da bu soruyu cevaplamak için yola çıkıyor. Kitabın önsözünde yazar Marakeş'in turunç ağaçları ile ilk karşılaşmasını ve meyvesi acı olan bu ağaçların İbn Haldun tarafından bir hanedanın Dîvân DİSİPLİNLERARASI ÇALIŞMALAR DERGİSİ