No abstract

Amaç: Epididimo-orşit infant ve çocuklarda son derece nadir görülen bir patolojidir. Çoğu olguda epididimo-orşit gelişimindeki patofizyolojik mekanizma anlaşılamamıştır. Bu retrospektif çalışmada bu patolojinin olası nedenleri, tanı ve tedavisiyle uzun dönem takip sonuçlarını irdelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ocak 1993 ile Aralık 2006 tarihleri arasındaki 13 yıllık periyotat epididimo-orşit tanısı almış 35 olgu bu çalışmaya kapsamına alındı. Hastaların yaş ortalaması 10.5 ± 3.7 yıl (1-14 yıl) idi. Epididimo-orşit tanısı, öykü, fizik muayene ve skrotal doppler ultrasonografi ile konuldu. Altta yatan patolojiyi ortaya koyabilmek için üriner sistem ultrasonografisi, idrar tetkiki, idrar kültürü ve şüpheli olgularda intravenöz ürografi yaptırıldı. Bulgular: Epididimo-orşit'in nedenleri şu şekilde idi: idiopatik Epididimo-orşit (n = 22), kabakulak Epididimo-orşit (n=9), bakteriyel epididimo-orşit (n=1), tüberküloz epididimoorşit (n=1) ve Henoch-Schönlein purpurasına bağlı oluşmuş epididimo-orşit (n=2). Tüberküloz epididimo-orşit'i olan hastanın idrarında tüberküloz enfeksiyonunu gösteren bir bulgu yoktu. Bu olgu, uygun antitüberküloz ilaç tedavisi ve orşiektomi ile tedavi edildi. Otuz beş olgunun 15'inde uzun dönem takip yapılabildi. Ortalama takip süresi 49.0 ± 35.8 ay (13 ay-13 yıl) idi. Ortalama testis volümleri karşı sağlam testisle karşılaştırıldığında epididimo-orşit tarafında anlamlı derecede düşük bulundu (p <0.01). Sonuç: Akut skrotumun nedenlerinin ayırıcı tanısında sadece klinik özellikler ve laboratuvar verileri kullanıldığında zorlanılmaktadır. Doppler ultrasonografi ayırıcı tanıda, özellikle de spermatik kord torsiyonunun ayırımında en kullanışlı metottur. Objective: Epididymo-orchitis is extremely rare in infants and children. The pathophysiologic mechanisms for the development of Epididymo-orchitis are not well known in most of cases. This retrospective review was undertaken to determine causes, management and long term follow-up of this pathology. Material and Methods: During a 13 years period (between January 1993 and December 2006), a total 35 children with Epididymo-orchitis were enrolled in this study. Mean age of patients was 10.5 ± 3.7 (range: 1-14 years). Diagnosis of epididymo-orchitis was made by patients' history, physical examination and scrotal Doppler ultrasonographic examination of testes. Urinary system sonography, urinalysis, urine culture and in cases of doubt intravenous urography were performed to detect the underlying abnormalities. Results: The causes for Epididymo-orchitis were as follows: idiopathic Epididymo-orchitis (n=22), mumps epididymo-orchitis (n=9), bacterial epididymo-orchitis (n=1), tuberculous epididymoorchitis (n=1) and epididymo-orchitis resulting from Henoch-Schönlein purpura (n=2). In patient with tuberculosis Epididymoorchitis, no evidence of tuberculosis infection in his urine. This case received aproppriate combination chemotherapy and underwent orchiectomy. Of 35 cases 15 were followed up for long term periods. Mean follow-up time was 49.0 ± 35.8 months (...