No abstract

Cell-cell interactions are crucial for morphogenesis and tissue formation. Desmoplakin (encoded by the Dsp gene) is a component of desmosomes and anchors the transmembrane adhesion proteins to the cytoskeleton. Its role in gonad development remains vague. To study the role of desmoplakin in gonad development, we used a tissue-specific knockout of the Dsp gene in the NR5A1+ somatic cells of the gonads. We show here that desmoplakin is necessary for the survival of germ cells in fetal testes and ovaries. The Dsp knockout in NR5A1+ somatic cells in testes decreased the number of germ cells, and thus the size of the testes, but did not affect the Sertoli cells or the structure of testis cords and interstitium. The Dsp knockout in NR5A1+ somatic cells in ovaries decreased the number of female germ cells and drastically reduced the formation of ovarian follicles. Dsp knockout in NR5A1+ somatic cells did not affect the sex determination and sexual differentiation of the gonads, as judged from an unchanged expression of genes essential for these processes. We conclude that mediated by desmoplakin cell adhesion between the gonadal cells is necessary for germ cell survival.

W skórze przedstawicieli kilku grup czworonogów występują skostnienia zwane osteodermami. Osteodermy były już obecne w skórze pierwszych czworonogów, które pojawiły się w dewonie. Podczas ewolucji osteodermy uległy zanikowi w wielu liniach ewolucyjnych. Utraciły je węże, amfisbeny, pterozaury i ptaki oraz większość płazów i ssaków. Pojawiły się także de novo co najmniej pięć razy wśród owodniowców. Osteodermy obecne są u sześciu rodzin płazów bezogonowych, gdzie występują głównie na grzbietowej stronie ciała. Wspierają również skórę krokodyli i jaszczurek. Były wysoko rozwinięte, również u ankylozaurów i stegozaurów, czyli w dwóch liniach dinozaurów. Wchodzą w skład pancerza żółwi i wymarłych plakodontów. Wśród synapsydów osteodermy występowały u dwóch permskich gatunków, a wśród ssaków tylko u pancerników oraz wymarłych leniwców naziemnych i gliptodontów. Biorąc pod uwagę zmineralizowane struktury skóry, należy również wspomnieć o blaszce wapiennej u płazów bezogonowych oraz o łuskach skórnych u płazów beznogich. Jednak struktury te nie są tkanką kostną i dlatego nie są klasyfikowane jako osteodermy. Analiza porównawcza ujawnia, że ​​osteodermy są plezjomorficzną cechą czworonogów, a więc odziedziczoną po rybich przodkach, a ich utrata i ponowne pojawianie się w ewolucji sprawia, że ​​osteodermy są wartościowym przedmiotem badań nad ewolucyjną plastycznością.

No abstract