Opracowanie dotyczy działalności wojska w garnizonie funkcjonującym w przestrzeni miejskiej Jarosławia w latach 1782-1939. Tematyka ta nie była dotąd przedmiotem zainteresowania historyków i badaczy dziejów Jarosławia. Zachowane szczątkowo źródła archiwalne, jak i materiały publicystyczne posłużyły do lokalizacji koszar, odtworzenia struktury organizacyjnej oddziałów i pododdziałów broni, składu osobowego koszar, działalności wojska w okresie pokoju i w stanie wojny, życia żołnierzy w koszarach, jak też współpracy z ludnością cywilną w Jarosławiu. Słowa kluczowe:garnizon wojskowy, wojska austriackie, wojsko polskie, Jarosław, okres autonomii galicyjskiej, okres międzywojenny. WstępOpisywany okres obejmuje czas od powstania austriackiego garnizonu wojskowego, tj. dyslokowania pierwszych oddziałów austriackich w 1782 r., przyjęty przez autora jako data początkowa, natomiast datę końcową wyznacza opuszczenie przez wszystkie formacje wojskowe Garnizonu Jarosław podczas mobilizacji powszechnej przed wybuchem II wojny światowej, tj. 1 września 1939 r.Celem pracy jest charakterystyka garnizonu wojskowego w Jarosławiu, tworzonego przez garnizon cesarsko-królewski i austriacki w latach 1782-1918, czwartego garnizonu w Galicji pod względem liczby żołnierzy, a następnie, w latach 1918-1939, garnizonu Wojska Polskiego, utworzonego po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. Analiza obejmuje zagadnienia odnoszące się do struktury organizacyjnej obu tych garnizonów i współpracy ich załogi wojskowej z mieszkańcami Jarosławia, będącego częścią Monarchii Austro-Węgierskiej oraz Drugiej Rzeczypospolitej.