Samenvatting Van de patiënten met een prostaatcarcinoom heeft 16% bij het stellen van de diagnose al botmetastasen. Nog eens 30% van de patiënten ontwikkelt later botmetastasen. Dit artikel biedt een overzicht van de literatuur over het klinisch beloop van het gemetastaseerde prostaatcarcinoom. Ook worden de resultaten gepresenteerd van twee Nederlandse studies naar het klinisch beloop bij prostaatcarcinoom. De meest frequent voorkomende relevante klinische problemen zijn: fractuur (10-15%), (in)complete dwarslaesie (10-15%), blaasontledigingsstoornissen waarvoor CIC, CAD, SP of een TURP (25%), symptomatische hydronefrose door obstructie van de distale ureter waarvoor een nefrodrain of JJ noodzakelijk is (5%), anemie waarvoor bloedtransfusie(s) nodig is (zijn) (35%), ziekenhuisopname vanwege aan het prostaatcarcinoom gerelateerde problemen (75%) en palliatieve bestraling(en) in verband met pijnlijke botmetastasen (55%). Tot slot wordt op hoofdlijnen een overzicht gegeven van de meest gangbare behandelingen van voornoemde problemen. Trefwoorden prostaatkanker • metastasen • klinisch beloop • behandeling Clinical course of metastatic prostate cancer Abstract 16% of the patients with prostate cancer have bone metastases at the time of primary diagnosis. Another 30% of patients develop bone metastases during the course of the illness. This article first of all provides an overview of what is known from literature on the clinical course of metastatic prostate cancer. Subsequently, the results are presented of two Dutch studies giving insights in the clinical course of these patients. The most frequently occurring, relevant clinical problems are: fracture (10-15%), spinal cord compression (10-15%), bladder outlet obstruction for which CIC, CAD, SP or TURP (25%), symptomatic hydronephrosis due to obstruction of the distal ureter for which a nephrostomy tube or JJ is required (5%), blood transfusion because of anaemia (35%), hospitalization for prostate cancer related problems (75%) and radiation therapy for (painful) bone metastasis (55%). Finally, an outline is given of the most common treatments for the aforementioned problems.