Tramadol hydrochloride is used to treat acute and chronic pain of moderate intensity. 1 It is generally considered a safe analgesic. The incidence of allergic reactions is less than 0.1%. 2 According to the World Allergy Organization (WAO), anaphylaxis is a severe systemic hypersensitivity reaction that usually starts quickly and can cause death. Severe anaphylaxis is a potentially lifethreatening condition in the airway, respiratory, and circulation. Food products, insect bites, and drugs are the most common causes of anaphylaxis. 3 This case report aims to present the first reported anaphylaxis from Türkiye due to intravenous tramadol administered as an analgesic after knee arthroplasty.

No abstract

Leriche sendromu olarak bilinen infrarenal aort tıkanıklığı ve at nalı böbreğin birlikteliği son derece nadirdir. Genellikle fonksiyonel renal parankim içeren at nalı böbreğin boynu, cerrahiyi daha da zorlaştırır. Leriche sendromu ve eş zamanlı at nalı böbrek hastalığı olan 52 yaşında erkek hastaya başarılı bir cerrahi onarım yapıldı. İnfrarenal aort, aortoiliyak bifürkasyon, iliyak arterler ve at nalı böbreği eksplore etmek için median insizyon ve transperitoneal yaklaşım kullanıldı. Boyun aortoiliyak bifürkasyonun üzerinde alt kutupları birbirine bağlıyordu. At nalı böbrek ve aksesuvar arterler korunarak, aortoplasti ve aortobifemoral baypas yapıldı. Ameliyat ve ameliyat sonrası dönemler sorunsuzdu. Takibin sekizinci ayında, hasta günlük aktivitelerinde asemptomatik idi.

Karotis arter cerrahisinde endarterektomi ve eversiyon metotları semptomatik veya asemptomatik hastalarda inme ve mortalite oranını azaltmaya yönelik uygulanan düşük riskli altın standart tedavi yöntemleridir. Serebral hipoperfuzyon ve iskeminin erken tespiti için rejyonel serebral oksimetri (NIRS) ve karotis kök basıncı ölçümü yaygın kullanılan yöntemlerdir. Serebral hipoperfuzyonu engellemek ve serebral iskemi riskini azaltmak amaçlı en yaygın kullanılan yöntem intraoperatif şant kullanılmasıdır. Çalışmamızda NIRS ve karotis kök basıncı değerlerinin kombinasyonu ile şant kullanımına karar verilerek genel anestezi altında opere edilen karotis arter hastalarında şant kullanımının peroperatif inme ve mortalite üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. 2018 - 2020 yılları arasında NASCET kriterlerine göre %70-99 oranında darlık tespit edilen ve opere edilen 40 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Şant kullanılan ve kullanılmayan grupta ipsilateral NIRS değerleri sırası ile ortalama klemp öncesi 70.33±8.40 ve 65.1±4.52, klemp konulduktan sonraki ilk dakikada 57.87±8.4 ve 62.01±4.6 saptandı (p%15 düşme ile kök basıncı değeri

Background Cilostazol is a guideline-recommended drug that improves intermittent claudication and quality of life in patients with chronic atherosclerotic peripheral arterial disease. The drug is used for most etiologies of arterial occlusive diseases in clinical practice. This study aimed to evaluate whether patients benefit equally from cilostazol regardless of etiology. Methods Patients on cilostazol were divided into 4 groups according to arterial occlusive disease etiology: (1) atherosclerosis, (2) diabetic angiopathy, (3) embolism/thrombosis, and (4) Buerger disease. Patients' maximum walking distance, ankle-brachial index score and distal tissue oxygen saturation (Sto2), clinical improvement onset time, ability to reach maximum benefit time, vascular surgeries, and wounds were compared before they started cilostazol and after 12 months. Results were evaluated at a statistical significance of P < .05. Results In 194 patients, 307 target extremities were evaluated in the 4 disease groups. After cilostazol use, maximum walking distance, ankle-brachial index score, and distal Sto2 increased significantly in all groups (P < .001), but distal Sto2 in the diabetic angiopathy and Buerger disease groups was significantly lower than in the atherosclerosis group (P < .001). Ankle-brachial index and distal Sto2 differences in the Buerger disease group were significantly lower (both P < .001). The vascular surgery counts decreased significantly in the atherosclerosis and embolism/thrombosis groups (P = .019 and P = .004, respectively). Conclusion Patients with nonatherosclerotic arterial occlusive disease also benefit from cilostazol, but patients with Buerger disease or diabetic angiopathy seem to benefit less. Combining cilostazol with anticoagulant or antiaggregant agents and closer monitoring of these patients may produce better results.