No abstract

<p>Celem badań było odnalezienie i opisanie stylów mówienia o emocjach oraz ukazanie ich psychologicznych mechanizmów, zwłaszcza w zakresie neurotyczności, lęku i depresyjności. Wykorzystano do tego celu metody kwestionariuszowe (SF IPIP NEO-PI-R, BDI-II, STAI) oraz metody narracyjne. Badaniami objęto 71 dorosłych kobiet, które opowiedziały historię na temat zadowolenia po usłyszeniu wystandaryzowanej instrukcji. Wypowiedzi zanalizowano poprzez zliczenie wystąpień określonych wskaźników ekspresywności, a uzyskane dane poddano analizie skupień. Wykazano, że kobiety stosują trzy style mówienia o emocjach, które określono jako zadaniowy, pogodny oraz lękowo-depresyjny. Styl lękowo-depresyjny charakteryzuje się używaniem większej ilości negatywnych określeń emocjonalnych, negacji, określeń wskazujących na dokonywanie rozróżnień, a także występowaniem większej ilości zjawisk paralingwistycznych. Ujawniają się w ten sposób przede wszystkim zniekształcenia poznawcze typowe dla depresji i wzmożonego napięcia emocjonalnego. Przeprowadzone badania wskazują na to, że sposób mówienia o emocjach trafnie odzwierciedla cechy psychiczne człowieka.</p>

The aim of this work is to reconstruct the picture of emotional disorders as revealed in Jamison's self-narration. The starting point was the question whether self-narration can be a source of information about the patterns of experience of disorder. The self-narrations expressed in the book An Unquiet Mind have been analyzed. The picture of emotional disorders has been reconstructed including the course of depressive and manic episodes and their alternations. The Jamison's personal description of the experience of disorder was a valuable record of the perception of her own and the world.affective disorders, bipolar disorder, self-narration, expression

<p>Celem artykułu jest porównanie narracji na temat zadowolenia u osób z różnych pokoleń, ze szczególnym uwzględnieniem dwóch pokoleń <em>digital natives</em>, tj. <em>digital natives</em> 1.0 oraz <em>digital natives</em> 2.0. Pokoleniem digital natives określa się osoby urodzone i wychowane w erze cyfrowej, dla których nowoczesne technologie są nieodłącznym elementem życia. Odmienne warunki, w jakich dorastali przedstawiciele różnych pokoleń, warunkują odmienność ich funkcjonowania (w tym emocjonalnego) oraz różnice w zakresie treści i struktury konstruowanych przez nich reprezentacji emocji. Przeanalizowano wypowiedzi na temat zadowolenia 148 osób z różnych pokoleń. Na podstawie jakościowej i ilościowej analizy opisano specyfię treści narracji o zadowoleniu dwóch pokoleń <em>digital natives</em>. Wykazano, że narracje o zadowoleniu wśród digital natives zawierają liczne informacje na temat przedmiotów oraz małą liczbę odniesień do rodziny. Narracje o zadowoleniu przedstawicieli <em>digital natives</em> 1.0 są ubogie w informacje na temat zwierząt. Reprezentacja zadowolenia u osób z pokolenia <em>digital natives</em> 2.0 jest natomiast bogata w informacje dotyczące symptomów i synonimów oraz wartości materialnych i niematerialnych.</p>