Przewód pokarmowy człowieka jest miejscem bytowania wielu drobnoustrojów, przede wszystkim bakterii, ale także wirusów, pierwotniaków i grzybów. Ich liczba przewyższa ilość komórek organizmu człowieka. Mikrobiota jelitowa, czyli wszystkie drobnoustroje zasiedlające przewód pokarmowy, tworzy ekosystem, który w odpowiednim składzie pomaga gospodarzowi utrzymać homeostazę, pełnić różnorodne funkcje fizjologiczne i biochemiczne, uczestnicząc w różnych procesach metabolicznych, a także w regulacji układu odpornościowego. Stan równowagi pomiędzy drobnoustrojami a organizmem nazywany jest eubiozą. Mikrobiota jelitowa pełni istotną rolę w trawieniu, wchłanianiu i metabolizmie składników diety poprzez dostarczanie enzymów, których nie koduje ludzki genom. Enzymy te odpowiadają za rozkład polisacharydów, polifenoli i syntezę witamin [20]. Bakterie wraz z organizmem człowieka tworzą układ obustronnie korzystny,

WstępZaburzenia odżywiania to dynamicznie rozwijająca się grupa zaburzeń psychicznych. Charakteryzują się patologicznym sposobem przyjmowania pokarmu oraz zaburzeniami w odczuwaniu głodu i sytości. W obrazie klinicznym dominują destrukcyjne zachowania żywieniowe, nieprawidłowy obraz własnego ciała oraz obsesja dotycząca kontrolowania masy ciała. Celem pracy była ocena wiedzy na temat jadłowstrętu psychicznego (<i>anorexia nervosa</i> – AN) i żarłoczności psychicznej (<i>bulimia nervosa</i> – BN) wśród studentów wybranych kierunków studiów.Materiał i metodyGrupę respondentów stanowili studenci kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki i psychologii. Badaniem kwestionariuszowym objęto 955 respondentów (799 kobiet oraz 156 mężczyzn). W analizach statystycznych przyjęto poziom prawdopodobieństwa 0,05.WynikiPonad 85% badanych prawidłowo wskazało definicję AN i BN. Wiedza na temat czynników ryzyka, powikłań czy kryterium diagnostycznego tych schorzeń wahała się w zakresie 20–60%. Największą wiedzę posiadali studenci kierunków lekarskiego oraz psychologii. Respondenci, którzy chorowali w przeszłości na zaburzenia odżywiania, posiadali większą wiedzę niż osoby nigdy na nie niechorujące.WnioskiWiedza na temat zaburzeń odżywiania wśród studentów kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki oraz psychologii jest wybiórcza i niewystarczająca do pracy z pacjentami chorującymi na zaburzenia odżywiania. Sugeruje to konieczność stałej edukacji w badanym aspekcie.