Amaç: Bu çalışmanın amacı sporcuların algısına göre "Antrenörlerin Kullandıkları Öğretim Yöntemleri Ölçeği -Sporcu Algısı (AKÖY -Sporcu)" sürümünün geliştirilmesidir. Materyal ve Metot: Ölçek maddeleri Kulinna ve Cothran (2003) tarafından geliştirilen ve İnce ve Hünük (2010) tarafından beden eğitimi ve spor öğretmenliği ortamı için Türkçe'ye uyarlanan "Beden Eğitimi Öğretmenleri Öğretim Stilleri Değer Algıları Ölçeğindeki (Use of Teaching Styles and Perceptions of Styles Questionnaire) öğretim yöntemi senaryoları temel alınarak oluşturulmuştur. Ölçek, öğretim yöntemlerinin algılanan kullanım düzeyine ve bunlara atfedilen değere ilişkin 5'li Likert ölçeğinde cevaplanan senaryolaştırılmış 11 sorudan oluşmaktadır. Geliştirilen ölçeğin faktör yapısı bireysel ve takım sporlarından 275 sporcunun ( " yaş=16.69, SS=3.78) oluşturduğu bir örneklemde öncelikle açımlayıcı faktör analizi (AFA) yoluyla incelenmiştir. Ölçeğin güvenirliğini sınamak amacıyla ölçek maddelerinin ve faktörlerin Cronbach alfa değerleri hesaplanmıştır. Daha sonra, AFA ile ortaya çıkan yapı, bireysel ve takım sporlarından 148 sporcunun ( " yaş=15.97, SS=2.88) oluşturduğu veri setinde Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılarak incelenmiştir. Bulgular: AFA bulguları, maddeleri ölçeğin %60.920'sini açıklayan üç faktörlü bir yapı ortaya koymuştur. Faktörler ölçek maddelerinin teorik yapısına uygun olarak "Antrenör Merkezli Yaklaşım", "Problem Çözme Yaklaşımı" ve "Sporcunun Tasarladığı/Başlattığı Yaklaşım" olarak adlandırılmıştır. Faktörlerin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı ölçeğin tümü için 0.81, faktörler için ise sırasıyla 0.72, 0.78 ve 0.76'dır. DFA bulguları 11 maddelik ölçeğin üç faktörlü özgün yapısı ile gözlemlenen veri arasında kabul edilebilir derecede uyumluluk olduğunu göstermektedir (χ2/sd=1.34; GFI=0.93; CFI=0.94; TLI=0.92; RMSEA=0.05). Sonuç: "Antrenörlerin Kullandıkları Öğretim Stilleri Ölçeği -Sporcu Algısı", antrenörlerin uygulamalarında kullandıkları öğretim yöntemlerini sporcuların bakış açısından incelenmesini sağlamada geçerli ve güvenilir bir araçtır. Ölçeğin, antrenörlerin öğretim yöntemleri repertuarları ile ilgili mesleki gelişim ihtiyaçlarının saptanmasında ve buna ilişkin stratejilerin geliştirilmesinde faydalı olması beklenmektedir. Abstract KeywordsAim: The purpose of this study was to develop "Coaches' Use of Teaching Methods Scale -Athlete Perception (CUTEMS-Athlete)" version. Methods: The items of the scale were generated based on "Use of Teaching Styles and Perceptions of Styles Questionnaire" developed by Kulinna and Cothran (2003) and adapted to Turkish by Ince and Hunuk (2010). The scale is composed of 11 scripted questions, on which perceived level of use and their attributed value are rated on a 5-point Likert scale. The factor structure of the scale was examined using the data comprised of 275 athletes (Mage=16.69, SD =3.78) from individual sport and team sport contexts via conducting an Exploratory Factor Analysis (EFA). The Cronbach's alpha values of its items and factors were calculated to test the reliability...

The purpose of this study was to examine the athletes' perceived developmental outcomes of competence, confidence, connection and character (the 4 Cs) in a competitive youth sport context with respect to age groups (12-14 vs 15-18-year-old), gender (girls and boys) and sport type (individual vs. team). Participants were 314 athletes (173 girls, 141 boys) and 31 coaches (5 Women, 26 Men) from artistic gymnastics, basketball, football, swimming, tennis, track and field, and volleyball. Data were collected by the adapted and validated form of Positive Youth Development Measurement Toolkit. According to the findings, older group of athletes (15-18 years of age) had lower scores than their younger counterparts (12-14 years of age) in all of the developmental outcomes. Girls scored lower in competence outcome, while boys had lower scores in connection and character outcomes. Moreover, team sport athletes had lower scores in competence outcome (p < .05). The findings were discussed with the extant literature, and programmatic suggestions for future studies were provided.

In the sports coaching environment, it is recognized that developing athletes’ autonomy and problem-solving skills are crucial to support holistic development and ensure optimal performance. However, there needs to be more information on how coaches use and value different teaching methods in training and how athletes perceive and value these methods. This study aimed to examine coaches’ and athletes’ perceptions of the use and value of reproductive, productive problem-solving, and productive athlete-initiated teaching methods. To this end, the Coaches’ Use of Teaching Methods Scale which is validated for the use of coaches and athletes, was applied to 70 coaches and their 294 athletes of youth sports teams purposefully selected from four cities in Türkiye. Data were analyzed by nonparametric methods, including Friedman’s and Mann–Whitney tests (p &lt; 0.05). Although there were statistically significant differences between the responses of coaches and athletes regarding the use of different teaching methods in their training and the value they gave to these methods, both groups marked the frequent use of reproductive, occasional use of productive problem-solving and rare use of productive athlete-initiated teaching methods during training. The value given to productive athlete-initiated teaching methods in terms of enjoyment, learning, and motivation by the athletes was higher than the value given to them by the coaches. The study’s findings strongly indicate the coaches’ professional needs in their pedagogical knowledge, specifically on their value perceptions of productive problem-solving and productive athlete-initiated teaching methods and the capacity to apply them.

Sporcu gelişimi alanyazınında yılın son aylarında doğan sporcuların kronolojik yaş gruplarına ayrılma sonucu gelişimsel fırsatlarla eşit oranda buluşamaması bağıl yaş etkisi olarak tanımlanmıştır. Önceki çalışma bulguları, bağıl yaş etkisini genellikle yalnızca sporcu doğum aylarının çeyrekler bazında retrospektif olarak incelenmesine dayanır. Yarışmacı spor ortamlarında bağıl yaş etkisinin varlığının ve bunun nedenlerinin farklı veri kaynaklarından çok boyutlu incelenmesi, spor programlarının çocuk ve gençlere adil öğrenme ve gelişim fırsatları yaratabilmesi için üretilecek stratejilerin belirlenmesinde oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amaçları, yarışmacı gençlik futbol ortamında bağıl yaş etkisinin var olan durumunu saptamak ve ekolojik bakış açısıyla bağıl yaş etkisinin oluşumunu etkileyen unsurları incelemektir. Çalışmada öncelikle 17 spor kulübünden 12-18 yaş yarışmacı futbolcuların (n = 676) aya bağlı (çeyrek) doğum tarihleri incelenmiştir. Nicel verilerin analizinde betimsel istatistik kullanılmıştır. Bağıl yaş etkisinin nedenlerinin ekolojik bakış açısıyla incelenmesinde aynı spor ortamından antrenörler (n = 10) ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Görüşmeler, Tematik Analiz yoluyla incelenmiştir. Çalışma bulguları, bağıl yaş etkisinin incelenen spor ortamındaki süreğenliğine ve antrenörlerin bağıl yaş etkisi ile ilgili düşük farkındalık ve bilgiye sahip olduklarına işaret etmektedir. Ayrıca bulgular, incelenen spor ortamındaki sosyal ekolojik etkenlerin bağıl yaş etkisinin oluşumuna ve sürdürülmesine etkileri ile ilgili derinlikli bilgi sunmaktadır. Bulgular, güncel sporda bağıl yaş etkisi ve sporcu gelişimi alanyazınları ile tartışılmış ve sonraki çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.

B u çalışmanın amacı Vierimaa, Erickson, Côté ve Gilbert (2012) tarafından geliştirilmiş olan Sporda Yetkinlik Envanteri'nin (Sport Competence Inventory; Vierimaa ve diğ., 2012) Türkçe'ye uyarlanmış formunu sporcunun kendisinin, antrenörünün ve takım/antrenman grubu arkadaşının görüşlerine göre güvenirlik açısından sınamaktır. Envanter sporcunun kendisinin, takım arkadaşının ve antrenörünün ayrı ayrı sporda yetkinliğini 5'li Likert ölçeği ile değerlendirdiği tek boyut ve üç maddeden oluşmaktadır. Katılımcılar artistik cimnastik, atletizm, basketbol, boks, futbol, güreş, ritmik cimnastik, tenis, voleybol ve yüzme branşlarından 36 ayrı takım/antrenman grubu (36 antrenör) ve 12-18 yaş aralığında 186 kadın ve 206 erkek toplam 392 yarışmacı sporcudur (yaş = 14.01; Ss = 1.86). Envanterin güvenirliği için öncelikle her bir puanlayıcının derecelendirmelerinin (sporcu, antrenör ve takım arkadaşı) iç tutarlık güvenirliği (Cronbach alpha) hesaplanmıştır. Ayrıca, puanlayıcılar arası güvenirliği değerlendirmek amacıyla envanterin her bir maddesi için Sınıf içi Korelasyon Katsayısı (Intraclass Correlation Coefficient; ICC, Field, 2009) değerleri hesaplanmıştır. Çalışma bulguları Sporda Yetkinlik Envanteri'nin 12 yaş ve üzerindeki sporcular için sporda yetkinliği ölçmede güvenirlik açısından uygun bir ölçüm aracı olduğunu göstermektedir.