No abstract

Introduction: Urinary incontinence(UI) is a complicated condition that affects women of all ages, is common, affects life negatively, and occurs for many reasons. It does not only have a medical problem for women but also affects the quality of life defined as physical, psychological, economic and social well-being. In our study, it was aimed to evaluate the frequency of urinary incontinence and the affecting factors in women aged 18 and over. Methods: 212 female patients aged between 18-85 who applied to Cemil Tascioglu City Hospital Family Medicine Polyclinics were included in this study. Those patients were divided into two groups: urinary incontinent and continent. General poll form, ICIQ-SF were interrogated. In general poll form, medical story about demographic data, personal history, family history, additional diseases, UI risk factors was interrogated. Dates of study were evaluated in the sense of meaningfulness by Shapiro Wilk test, Mann Whitney U test, Pearson Ki-Kare test, Fisher's Exact Ki-Kare test. Results: Number of incontinent and continent cases was 111 and 101, respectively. So, the frequency of UI was found to be 52.4%. Average age of incontinent and continent cases was 51.07±11.80 and 43.50±12.80 respectively. 37.7% of UI cases had urgent-type, 12.3% of UI cases had stress-type and 30.2% had mixed-type UI. Increase in body mass index (p<0.001), low level of education (p<0.001), curettage (p:0.014), menopause (p<0.001), giving birth to relatively big babies (p:0.048), hypertension (p:0.001), diabetes mellitus (p:0.038), constipation (p:0.042), genital prolapsus (p:0.008) were meaningfully higher in the incontinent group. Conclusion:In our study; it was found that urinary incontinence rate increased with increasing age. The vast majority of women see this as a result of being a woman and aging and they do not consult a doctor. In our study, we found that 86.8% of women with urinary incontinence did not consult a doctor. Most of the individuals with urinary incontinence can be recognized and treated effectively by their family physicians in primary care. Therefore, family physicians should identify the problem of urinary incontinence in patients who apply to outpatient clinics, identify risk factors, define and treat them.

Araştırmada normal gelişim gösteren ve üstün yetenekli ortaokul öğrencilerinin fen öz-yeterlik düzeyleri sınıf düzeyine göre incelenmiştir. Nicel tarama desenine göre yürütülen bu çalışmaya toplam 634 öğrenci katılmıştır. Bu öğrencilerin 443'ü normal gelişim gösteren (111 beşinci sınıf, 112 altıncı sınıf, 112 yedinci sınıf, 108 sekizinci sınıf) ve 191'i üstün yetenekli (49 beşinci sınıf, 30 altıncı sınıf, 68 yedinci sınıf, 44 sekizinci sınıf) öğrencilerden oluşturulmuştur. Veri toplama aracı olarak "Fen Bilimleri Öz-yeterlik Ölçeği" kullanılmıştır. Üstün yetenekli ve diğer ortaokul öğrencilerinin fen bilimleri öz yeterliklerinin sınıf düzeyine göre değişiminin incelenmesi için Tek Yönlü Varyans Analizi ve Tukey testinden faydalanılmıştır. Analizler sonucunda normal gelişim gösteren ortaokul öğrencilerinin fen öz-yeterliklerinin sınıf düzeyi ile farklılaştığı (F (3-439) =23.1, p<.05) tespit edilmiştir. Buradan hareketle, beşinci sınıf katılımcılarının öz-yeterliklerinin altı, yedi ve sekizinci sınıf katılımcılarına göre, altıncı sınıf katılımcılarının öz-yeterliklerinin yedi ve sekizinci sınıf katılımcılarına göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yedinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin öz-yeterlikleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Yapılan araştırmada normal gelişim gösteren öğrencilerin öz-yeterliklerinin sınıf düzeylerine göre farklılığı ulaşılabilir evrene genellenebilmiştir çünkü etki büyüklüğünün bu farklılık açısından anlamlı düzeyde olduğu belirlenmiştir (ƞ 2 =0.14). Üstün yetenekli öğrencilerde ise sadece altıncı ve yedinci sınıflar arasında fen bilimleri öz-yeterlik puanları açısından anlamlı farklılaşma olup, bu fark altıncı sınıf lehinedir. Diğer sınıfların öz-yeterlikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (F (3-187) =2.57, p>.05). Ayrıca üstün yetenekli öğrenciler açısından sınıf düzeyleri arasındaki öz-yeterlik farklılığı düşük etki büyüklüğüne sahiptir (ƞ 2 =0.04) ve ulaşılabilir evrene genellenemediği için pratik bir öneme sahip değildir. Bu sonuçlar ile normal gelişim gösteren öğrencilerde sınıf düzeyi arttıkça öğrencilerin öz-yeterliklerinde bir düşüş olduğu, üstün yetenekli öğrencilerde ise altıncı sınıflar hariç olmak üzere öz-yeterliklerinin sınıf düzeyi 1 Sorumlu Yazar / Corresponding Author MANAS Journal of Social Studies 1626 değişkenine göre anlamlı düzeyde bir farklılık yaratmadığı saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda öneriler sunulmuştur.

No abstract

Ankara'da yer alan 10 adet OSB'nin 3 tanesi yalnızca idari yapıları ve diğer 3 tanesi (ASO I, İVEDİK ve OSTİM OSB'ler) de üretim alanları ile birlikte Ankara'nın batısında yer almaktadır. Bunların yanı sıra, küçük sanayi siteleri, sanayi işletmeleri ve Ankara Lojistik Üssü kentin kuzey batısında yer almaktadır. Bölgelere hizmet veren mevcut toplu taşıma sistemleri ise; EGO Otobüsleri, metrobüsler, METRO, Banliyö Treni, Özel Halk Otobüsleri ve dolmuşlardır. 2023 Başkent Ankara Nazım İmar Planı doğrultusunda, kentin batı ve kuzeybatı kesimlerine yeni nüfus atamaları yapılmış ve konut gelişim, sanayi ve depolama alanları önerilmiştir. Dolayısıyla, bölgede ilerleyen yıllarda artacak yatırımlarla birlikte mevcut toplu taşıma sistemlerinin, oluşacak olan istihdam ve artacak olan nüfus için yeterli olmayacağı açıktır. Bu sebeple, Ankara'da yıllar içerisinde yapılan planlama çalışmaları incelenmiş ve T.C. Bilim, teknoloji ve Sanayi Bakanlığı, Ankara Büyükşehir Belediyesi EGO Ulaşım Daire Başkanlığı, ASO I. OSB, OSTİM OSB, İVEDİK OSB ve ALÜ yönetim birimleri ile kişisel görüşmeler ve bu bölgelerdeki çalışanlarla anket çalışmaları yapılmıştır. Edilen verilerle, çalışma bölgelerindeki toplu taşıma sistemlerinin bugünkü durumları ve bölgedeki mevcut istihdam tarafından kullanımları incelenmiş ve bunlara ek olarak, bölgelerdeki mevcut toplu taşıma sistem ve araçlarına yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Oluşacak olan talebin karşılanması amacı ve 2015 Ankara Ana Ulaşım Planı'nın Ankara'nın kentsel gelişmesine karşın yetersiz kalması sebebiyle, Ankara için bütüncül bir ulaşım planının yapılması gerekmektedir.