Contactless heart rate monitoring by means of a camera using ambient light was demonstrated for the first time in the NICU population and appears feasible. Better hardware and improved algorithms are required to increase robustness.

This case illustrates that, in children with apnea, it is important to consider central causes as well as the more common obstructive causes, even in the absence of additional neurological signs or symptoms.

CasusPatiënte T., 4 jaar oud, werd gezien wegens een vreemd ademhalingspatroon tijdens de slaap. De voorgeschiedenis vermeldde een bronchiolitis en een laryngitis subglottica. De ouders van T. vertelden dat zij in haar slaap adempauzes had van 10-20 seconden, waarna ze een flinke teug lucht nam en weer doorademde. Er was geen sprake van snurken. Verder merkten zij op dat ze overdag zo'n 2-3 uur sliep, terwijl zij de afgelopen zes maanden niet meer sliep overdag. Wij zagen een alert, vrolijk meisje met een groei op de -1,5 SD, zonder afbuiging. Verder vielen een nasale spraak en ingetrokken trommelvliezen beiderzijds op. Overig algemeen intern en neurologisch onderzoek toonden geen afwijkingen. Onder verdenking van obstructieve apneus ten gevolge van een hypertrofisch adenoïd werd zij naar de kno-arts verwezen. Deze diagnose werd bevestigd en de kno-arts verrichtte lege artis een adenotomie. Bij poliklinische controle na de ingreep bleken de klachten onveranderd te bestaan. Polysomnografisch onderzoek werd verricht om de slaapstoornis in kaart te brengen en toonde 146 centrale apneus per uur, er werden geen obstructieve apneus of hypopneus waargenomen. Er werd niet gesnurkt en elektro-encefalografie toonde geen epileptiforme afwijkingen. Hierop werd patiënte onmiddellijk opgenomen voor nachtelijke monitor-en saturatiebewaking. Bij de centrale apneus werd differentiaaldiagnostisch gedacht aan epilepsie, compressie van de hersenstam ten gevolge van een tumor of congenitale afwijking en centraal congenitaal hypoventilatiesyndroom.Laboratoriumonderzoek was niet afwijkend. Astrup: pH 7,43 pCO 2 35 mmHg, pO 2 74 mmHg, bicarbonaat 23 mmol/l, base-excess 0 mmol/l. X-thorax, pH-metrie en echocardiografie waren normaal. Capnografie toonde het beeld van een hypoventilatie met ademfrequentie tot minimaal 7/minuut en een laag tot normaal CO 2 -gehalte (figuur 1). MRI-cerebrum toonde een smal foramen magnum met puntig uitgezakte cerebellaire tonsillen passend bij een chiari-I-malformatie (CM-I) (figuur 2). Tevens werd syringomyelie gezien ter hoogte van C5-C6. Patiënte T. werd doorverwezen naar een kinderneurologisch centrum en geopereerd door middel van een foramen magnum decompressie met duraplastiek om de compressie van de hersenstam op te heffen. MRIcerebrum na operatie toonde geen compressie meer van de hersenstam, de syrinx was onveranderd van grootte. SamenvattingEen vierjarig meisje presenteerde zich met een vreemd ademhalingspatroon tijdens de slaap. Ouders beschreven adempauzes tot 20 seconden en progressieve vermoeidheid overdag. Een obstructieve apneu ten gevolge van een vergroot adenoïd werd het meest waarschijnlijk geacht, maar adenotomie bood geen verlichting van de klachten. Polysomnografie was bewijzend voor centrale apneus en MRI-cerebrum toonde een chiari-I-malformatie (CM-I). Patiënte onderging een foramen magnum decompressie met duraplastiek en de nachtelijke apneus verminderden duidelijk. Wij bespreken de differentiaaldiagnose van apneus, de rol van polysomnografie in het vaststellen van het type apneu en ...