No abstract

Bone cement with addition of 500 to 1500 mg ciprofloxacin maintained mechanical axial strength values above 70.0 MPa recommended by American Society for Testing and Materials and can be safely used in joint replacement surgery.

We performed anal sphincteroplasty and gracilis muscle transposition operation using transvaginal access in a 32-year-old woman who with incontinence to solid stool after obstetric trauma (Fig. 1a). Rectal ultrasonography revealed a 25 % defect of the internal anal sphincter and a 40 % defect of the external anal sphincter ventrally. Surgery was performed in lithotomy position. The anal canal was mobilized circumferentially through and in the posterior vaginal wall (Fig. 2a, b). Repair of internal and external sphincters with No 0 vicryl U-sutures was performed (Fig. 3a). The gracilis muscle was isolated and transposed to sublevator level via a subcutaneous tunnel (Fig. 3b). Anal canal was surrounded by gracilis muscle (Fig. 4a, b) which was sutured to itself with No 0 vicryl U-sutures, to subcutaneous external anal sphincter and ischial tuberosity bilaterally (Fig. 5). Vaginal and femoral incisions were closed after leaving a drain in the sublevator region (Fig. 1b). Postoperative course was uneventful. Pelvic MR imaging obtained at the third week postoperatively showed right gracilis muscle flap, surrounding the anal canal (Fig. 6a, b). The patient was followed up for 3 months and is fully continent to gas, liquids and solids.

Günümüzde mensubu bulunsun ya da bulunmasın, yeryüzünde yaşamış olan her din kendine inananlar tarafından doğaüstü ve emsalsiz olarak algılanmıştır. Dinler, içlerinde kendilerinden bazen korkular bazense merhametine mazhar olabilmek adına çeşitli ritüellerle yaklaşılan mabut ya da mabutlar içerebilmiştir. Antik Mısırlılar, günümüzde mensubu bulunmamasına rağmen ortaya koydukları tanrı ve ölüm inancıyla nevi şahsına münhasır diyebileceğimiz, tamamen Mısırlılara mahsus bir dini sistem vücuda getirmiştir. Bu dinin merkez noktasını oluşturan tanrılar ve öte dünya tasvirleri ise gerek hiyeroglif metinlerinde gerekse mezar süslemelerinde kendilerine oldukça önemli bir zemin bulmuştur. Çalışmamızda tarihi süreç içerisinde değişen Mısır’da, öz nitelikleriyle değişmeyen iki unsur olan tanrı ve ölüm inancına Mısırlıların ne şekilde baktığı ele alınmıştır. Tanrı inancını oluşturan temel faktörler, bu inancın bir panteona dönüşme süreci, ölümün Mısırlı bireyde neler çağrıştırdığı ve bunun sonucunda ortaya çıkan öte dünya telakkileri irdelenmiştir. Sonuç olarak Mısır dininin diğer pek çok dine kıyasla tanrı ve ölüm kavramlarını neden daha fazla ön plana çıkardığı ele alınmış ve bu iki kavramın Mısırlıların dünyayı algılayış biçimine, dine ve ölüm sonrasına bakışına etkisinin nasıl olduğu tartışılmıştır.