Background: Speckle tracking echocardiography (STE) is an objective, well-validated and reproducible technique of assessing left ventricular longitudinal deformation; it also offers a more sensitive assessment of myocardial contractility than widely used visual estimation. Evaluating global longitudinal strain may help identify patients with subclinical left ventricular systolic dysfunction. Case presentation: We report the case of a 28-year-old man with myocarditis, which successfully diagnosed and followed-up with the novel echocardiography method using speckle tracking imaging. The patient was referred to our hospital with an initial diagnosis of ST-segment elevation myocardial infarction. Transthoracic echocardiography did not show any contractility abnormalities. Hence, in the course of further diagnostics, left ventricular function was assessed by STE. Depressed global longitudinal strain was noted within several segments of the left ventricle. Then, cardiac magnetic resonance imaging was performed to confirm the diagnosis of myocarditis. Conclusions: STE seems to be competitive in relation to cardiac magnetic resonance imaging in the diagnosis of some diseases, such as myocarditis.

No abstract

No abstract

No abstract

Wprowadzenie i celKardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) to pierwotna choroba mięśnia serca będąca jedną z trzech głównych przyczyn niewydolności serca. Jest również najczęstszą przyczyną kwalifikacji do transplantacji. Kryteria rozpoznania dysfunkcji lewej komory w DCM są dość ściśle określone, ale brakuje jednoznacznych wytycznych dotyczących dysfunkcji prawej komory serca. Celem pracy było porównanie obrazu echokardiograficznego chorych z DCM, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji prawej i lewej komory serca, w zależności od funkcji prawej komory ocenionej metodą rezonansu magnetycznego (CMR).Materiał i metodyDo badania włączono 29 pacjentów z DCM hospitalizowanych w Klinice Kardiologii i Chorób Wewnętrznych WIM w latach 2018-2021, u których wykluczono inne przyczyny niewydolności serca, tj: zaawansowana choroba wieńcowa, istotne wady serca, zatorowość płucna, istotna patologia płuc. Jako wskaźnik referencyjny funkcji prawej komory przyjęto frakcję wyrzutową prawej komory (RVEF) ocenianą w CMR. Za pomocą echokardiografii określono między innymi: wymiar końcowo-rozkurczowy prawej komory (RVEDd), globalne odkształcenie podłużne prawej komory (RVGLS), zmianę pola powierzchni prawej komory (RVFAC), globalne odkształcenie podłużne lewej komory (LVGLS) oraz frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF).WynikiDysfunkcję prawej komory określoną jako RVEF < 45% w CMR stwierdzono u ponad 50% badanych. Wykazano istotne statystycznie korelacje miedzy obniżoną RVEF ocenioną w CMR a RVEDd (p=0,006), RVGLS (p=0,007), RVFAC (p=0,005) oraz różnice międzygrupowe w zależności od RVEF w zakresie LVGLS (p=0,034) i LVEF (p=0,056).WnioskiObniżona frakcja wyrzutowa prawej komory w ocenie rezonansu magnetycznego wykazuje związek z gorszą funkcją skurczową prawej komory i jej rozstrzenią w ocenie echokardiograficznej. Dysfunkcja prawej komory wiąże się również z upośledzoną funkcją skurczową lewej komory wyrażoną jako gorsze odkształcenie podłużne i niższa frakcja wyrzutowa.