Bu çalışma, genellikle küçük yaş gruplarında tercih edilen Scratch programının, yüksek öğretimde programlama eğitiminde kullanılmasına yönelik Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü bölümü 1. sınıf öğrencilerinin algılarının incelenmesi ve Scratch uygulamasından önce ve sonra öğrencilerin tutumlarının değerlendirilmesi içerir. Araştırma, 2016-2017 öğretim yılı bahar döneminde Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümünde 1. sınıfta öğretim gören 32 öğretmen adayı ile karma araştırma deseni kullanılarak yapılmıştır. Veriler; tutum ve öz yeterlilik ölçeklerine dayanan nicel ve yarı yapılandırılmış birebir görüşmelerden oluşan nitel verilerden oluşmaktadır. Araştırma sonucunda, genel olarak eğitimden önce öğrencilerin programlamaya ilişkin algılarının pozitif olduğu ve Scratch kullanımından sonra bu algının olumlu yönde daha da arttığı gözlenmiştir. Araştırmanın nitel bulgularında ise katılımcılar için Scratch eğlenceli, oyunlaştıran, sonuçların hemen görüldüğü, kolay, görsel ve Türkçe bir programlama aracı olarak algılandığı görülmüştür. Bununla birlikte, bu yazılımın üniversite düzeyinde bir programlama dili olarak değil de, programlama eğitiminden önce bir başlangıç aracı olarak kullanılması gerektiği araştırma sonucu ortaya çıkan bir diğer bulgudur. Ayrıca sonuçlar, Scratch'in öğretmen adaylarının gelecekteki öğrencileri için kullanılmasının hem gelişen teknolojiler hem de onların artan talepleri doğrultusunda zorunlu olduğunu göstermiştir.

This study describes the process of developing an attitude scale to determine middle school students' attitudes towards educational virtual reality applications. The process started with writing the test items of the scale by conducting a literature review, and then continued with a semi-structured interview with six students. Then quantitative scale development studies included two main steps. The sample of the first step of the study consisted of 850 middle school students who were let them watch videos about educational virtual reality applications or had previous experience of using virtual reality applications. As a result of Exploratory Factor Analysis (EFA), a single factor structure consisting of 18 items emerged and this structure explained 54.96% of the variance. The Cronbach Alpha coefficient was 0.95. After Confirmatory Factor Analysis (CFA), the Cronbach Alpha coefficient was 0.94. The sample of the second step of the study consisted of 26 6th grade students who have experienced educational virtual reality applications individually. Descriptive statistical methods were used in the analysis of the data obtained from this group and the Cronbach Alpha reliability coefficient was calculated to measure the reliability. The Cronbach Alpha coefficient was 0.90. The analysis results showed that the compliance statistics of the eighteen-item attitude scale was at a good level; it showed that the scale was a reliable and valid measurement tool that could be used to determine students' attitudes towards educational virtual reality applications.

Giriş Mesleklerarası eğitim sağlık alanında eğitim alan öğrencileri gelecekteki ekip çalışmalarına hazırlayan önemli bir yaklaşımdır. Mesleklerarası eğitim programlarının, mezuniyet öncesi dönemde başlatılması ve birlikte öğrenme etkinliklerinin yaygınlaştırılması önerilmektedir.Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp ve Hemşirelik öğrencilerine birlikte öğrenme, birbirini tanıma, mesleklerarası iletişim ve ekip çalışması deneyimi kazandırmak amacıyla aile planlaması temalı bir eğitim etkinliği planlanmış ve uygulanmıştır. Bu makalenin amacı mesleklerarası öğrenme deneyiminin paylaşılmasıdır.Gereç ve YöntemTersyüz edilmiş sınıf yöntemiyle uygulanan aile planlaması temalı eğitim, Tıp Fakültesi Dönem 3 programında yer alan yaşam döngüsü bloğunun ilk haftasında gerçekleştirilmiştir.Uygulamaya ilişkin bilgilendirmeler yapıldıktan sonra, çalışma grubu tarafından hazırlanan eğitim materyali ve  öntest elektronik ortamda öğrencilerle paylaşılmıştır. Uygulama sırasında öğrenciler, eğiticilerin kolaylaştırıcılığı ile aile planlaması danışmanlığı oyunlaştırması yapmışlardır. Oturum sözlü ve yazılı geribildirimle tamamlanmıştır. Uygulama tamamlandıktan  bir ay sonra öğrencilere aynı elektronik ortamda sontest uygulanmıştır.BulgularGenel olarak, etkinliğe katılan öğrencilerin sontest puanlarında öntest puanlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir artış saptanmıştır. Tıp Fakültesi öğrencilerinin puanlarında bir miktar artış olmakla birlikte istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Puanlardaki anlamlı artışın Hemşirelik Fakültesi öğrencilerinin puanlarından kaynaklandığı düşünülmektedir. Her iki grubun da eğitim etkinliğine ilişkin geribildirim puanlarının yüksek olduğu belirlenmiştir. Öğrenciler genel olarak, uygulama hakkındaki olumlu düşüncelerini, elektronik sistemin kullanımına ilişkin sıkıntılarını ve program tanıtımının daha erken yapılmasının gerekliliğini ifade etmişlerdir.SonuçEğitici ve öğrenci geribildirimleri ışığında, eğitim etkinliğinin mesleklerarası öğrenme fırsatı sağladığı düşünülmekte ve sürekli geliştirilerek devam ettirilmesi planlanmaktadır.