Amaç: Acil sağlık hizmetlerinin uygunsuz, acil olmayan sebeplerle kullanılması evrensel bir sorundur. Acil servisimize 112 ambulansı ile getirilen hastaların, üniversite acil servisine getirilme gerekliliği ve dolaylı yoldan ambulans kullanım uygunluğunu değerlendirdiğimiz çalışmamızın hastane öncesi ve sonrası acil sağlık hizmetlerinin daha etkin kullanımı için faydalı olacağını düşünmekteyiz. Gereç ve yöntem: Çalışmamız tanımlayıcı-kesitsel bir çalışmadır. Retrospektif ve prospektif olarak izlenmiştir. Çalışmamıza 112 ambulans ile başvuran ve ambulans kayıt formu temin edilebilen 3731 hasta dahil edilmiştir. Hastaların çalışmaya dahil edilen bilgileri için 112 ambulans müdahale formu ve hastanemizin otomasyon sisteminden yararlanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastalardan %60,9’u erkek, tüm hastaların yaş ortalaması 47,02 idi. 18 yaş üstü hastalar %84,6’lık bir kısmı oluşturmaktaydı. Hastaların %66,2’si SSK sağlık güvencesine sahipti.112 tarafından en sık konulan tanı/ön tanılar düşme, trafik kazası ve göğüs ağrısı olarak görüldü. 112 ve acil servis tanı/ön tanıları incelendiğinde cinsiyete ve yaşa göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fark olduğu görüldü. Hastaların ölçülen vital bulgularının değerleri karşılaştırıldı. Hastaların sonlanım verileri incelendi. Yoğun bakım ünitesi yatışlarında en yüksek oranın acil servis yoğun bakım, servis yatışlarında ise ortopedi servisi olduğu görüldü. Hastaların 112 tarafından alındıkları yerler incelendiğinde %80,9’unun ev-olay yerinden olduğu gözlendi. Sonuç: Demografik özellikler acil ambulans hizmetleri kullanımında etkili rol oynamaktadır. Hastane öncesi sağlık personeli vital bulguların ölçümü ve triyaj konularında bilinçlendirilmelidir. Uygunsuz ambulans kullanımı ve buna bağlı gelişen yüksek taburculuk durumu, sağlık sistemi ile alakalı önemli sorunlarından biridir. 112 aracılığıyla yapılan sevklerde gerekli koordinasyon ve iş birliğinin sağlanması gereksiz sevkleri azaltarak kaynakların doğru kullanılmasına katkı sağlayacaktır.