Turkey and the United States of America have been strategic partners for over seven decades. Nevertheless, their relationship has not always been a smooth one, and the two countries have encountered temporary bilateral crises from time to time. In spite of the challenges, over the years, the NATO allies – the United States and Turkey have continued to reaffirm their commitment to cooperate with each other as “strategic partners.” However, the ensuing Syrian crisis has brought the relationship between the allies to an all-time historic low. This study examines Turkey-US relations in the context of the ongoing Syrian conflict using a conflict analysis framework. With this framework, we analyze the historical background, identify the root causes of the crisis and conduct an actor analysis. Based on our findings, we provide policy recommendations to de-escalate and transform the current crisis in US-Turkey relations in order to both restore their mutual trust and find new ways to cooperate as strategic partners.

Niewiele się zmieniło od czasu, gdy Stanley Hoffman ogłosił, że stosunki międzynarodowe (IR) są amerykańską nauką społeczną, a John Hobson podkreślił „brak bezwartościowych i uniwersalistycznych teorii relacji międzypaństwowych.” W szczególności od 1970 r., wraz z końcem zimnej wojny oraz rozwojem technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT), dyscyplina IR stanęła przed poważnymi wyzwaniami w stosunku do swoich podstawowych ram koncepcyjnych i teoretycznych. Pomimo szeregu zmian systemowych i pojawienia się nowego środowiska w stosunkach międzynarodowych, dziedzina ta nadal jest silnie uzależniona od starych, nieodpowiednich i/lub obciążonych wartością koncepcji z początku XX wieku. Co więcej, dyscyplina została przeciążona przez zestaw eurocentrycznych i etnocentrycznych koncepcji, które prowadzą studentów IR do kwestionowania jej międzynarodowego charakteru. Można dyskutować, czy wynika to z niekompetencji czy niewłaściwego używania języka. Artykuł ten ma na celu konstruktywną dekonstrukcję głównych i hegemonicznych koncepcji w IR. W pracy wykorzystano jakościową metodę analizy dyskursu, aby ponownie zbadać związek między użyciem języka i kontekstu, często uważaną za pewnik, co ogranicza rozumienie pojęć stosowanych w dyscyplinie IR w celu promowania innowacji i postępu w tej dziedzinie.