Çalışmanın amacı farklı bölge ve okul türlerinde çalışan okul öncesi öğretmenlerinin matematik öğretiminde sanal ve somut manipülatiflere bakış açılarını ve sınıflarında yer verme durumlarını belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda tarama modeli tercih edilmiş ve çeşitli illerde görev yapan 324 okul öncesi öğretmeninden anket aracılığıyla veriler toplanmıştır. Ardından 30 okul öncesi öğretmeniyle görüşme gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilen yanıtların çözümlenmesinde betimsel analiz, anketteki veriler için ise frekans ile yüzde dağılımları ve aritmetik ortalamalar hesaplanmıştır. Elde edilen bulgulara göre; anaokullarında (31,7), ilkokulda (28,8) ve ortaokulda (30,7) manipülatif materyal ortalaması birbirlerine oldukça yakın bulunmuştur. Öğretmenlerin çoğunluğu manipülatifleri; “somutlaştırma” ve “yaparak yaşayarak öğrenme” niteliklerini ön plana çıkararak tanımlamıştır. Öğretmenler somut manipülatiflerin sınıflarda yer alıp öğretim sürecine dahil edilmesi konusunda hem fikir iken, bazı öğretmenler sanal manipülatiflerin dokunma ve manipüle etme bakımından somut manipülatifler kadar etkili olamayacağını belirtmişlerdir. Öğretmenlerin pek azı sanal manipülatiflerin de somut emsalleri gibi ve onlarla eş zamanlı olarak matematik eğitimi sırasında kullanılması gerektiğini savunmuştur. Ayrıca matematik eğitimi sırasında kullanmak üzere somut manipülatifleri sanal manipülatiflere gore daha uygun gördükleri anlaşılmıştır. Araştırma sonuçları öğretmenlerin manipülatiflerin matematik eğitiminde katkıları konusunda bilince sahip oldukları ancak okulların bölge ve imkanlarına göre değişmekle birlikte sınıflarda yeterli miktarda manipülatif yer almadığı anlaşılmıştır.