Vekâlet sözleşmesinin kendine özgü sona erme sebepleri, tek taraflı sona erdirme (azil ve istifa), ölüm, ehliyetin kaybedilmesi ve iflas olarak 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 512 ve 513. maddelerinde düzenleme altına alınmıştır. Çalışmamızda TBK'nin söz konusu hükümleri göz önünde bulundurularak, vekâlet sözleşmesinin sona ermesi ve buna bağlı sonuçlar hakkında bilgi verilecektir.

Taşınır satış sözleşmesinde, satıcı, alıcıya karşı satılanın ayıplarından ötürü sorumludur. Satıcının ayıptan sorumlu tutulabilmesi için alıcının gözden geçirme ve bildirim külfetini yerine getirmesi gerekir. Söz konusu külfetler, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu (TBK) m. 223 hükmünde ve tacirler arasındaki ticari satış sözleşmeleri bakımından 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (TTK) m. 23/I-b. (c) hükmünde belirlenmiştir. Diğer yandan, tüketici işlemi niteliğindeki satış sözleşmelerine ilişkin olarak, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un (eTKHK) m. 4/II hükmünde, bildirim külfeti düzenlenmiş ise de söz konusu külfete, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun' da (TKHK) yer verilmemiştir. Milletlerarası Mal Satımına İlişkin Sözleşmeler Hakkında Birleşmiş Milletler Anlaşması (CISG) m. 38 ve 39 hükümleri de külfetlere ilişkin düzenleme öngörmüştür. Bu çalışmanın amacı, söz konusu hükümler çerçevesinde, alıcının gözden geçirme ve bildirim külfetini yerine getirmesinin tabi olduğu sürelerin ortaya konulmasıdır.